Ο Σόιμπλε να σταματήσει να κουνά το δάχτυλο στον Ντράγκι!

Η εκστρατεία των Γερμανών κατά της ΕΚΤ αποτελεί ξεκάθαρη παραβίαση της ανεξαρτησίας της. Λεπτή η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα σε δημοσιονομική και νομισματική πολιτική. Οι κεντρικές τράπεζες δεν μπορούν να ακολουθούν τα... λόμπι. 

Όταν η Γαλλία αισθάνεται την ανάγκη να κάνει κήρυγμα στη Γερμανία για το ότι πρέπει να σέβεται την ανεξαρτησία της κεντρικής τράπεζας, θα έπρεπε να είναι ξεκάθαρο ότι κάτι πηγαίνει πολύ λάθος.

Αυτή την εβδομάδα, μια ένθερμη υπεράσπιση της αυτονομίας της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, από τον πρόεδρο της Bundesbank Γιενς Βάιντμαν, ακολουθήθηκε από παρέμβαση του Γάλλου υπουργού Οικονομικών Μισέλ Σαπέν.
Ο κ. Σαπέν ανέφερε ότι η Γερμανία πρέπει να σταματήσει να πιέζει την ΕΚΤ να πάρει πίσω τις πολιτικές φθηνού χρήματος και αντίθετα να θυμηθεί το μάθημα περί σεβασμού της ανεξαρτησίας της κεντρικής τράπεζας, που είχε δώσει προηγουμένως στη Γαλλία.
Τόσο ο κ. Βάιντμαν όσο και ο κ. Σαπέν έχουν απολύτως δίκιο. Κάποιος μπορεί να διαφωνεί με τις πολιτικές εύκολου χρήματος της ΕΚΤ: ο κ. Βάιντμαν έχει διατυπώσει συχνά τις επιφυλάξεις του. Αλλά η εκστρατεία που διεξάγεται αυτή την στιγμή στη Γερμανία για να αναγκαστεί η ΕΚΤ να αλλάξει πορεία είναι μια ξεκάθαρη παραβίαση της αρχής της ανεξαρτησίας της κεντρικής τράπεζας και πολύ πιθανότατα αντιπαραγωγική.
Στο παρελθόν, το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών είχε επικρίνει λανθασμένα και τον μηχανισμό «απευθείας νομισματικών συναλλαγών» (OMT) της ΕΚΤ για τη σταθεροποίηση των αγορών κρατικού χρέους της ευρωζώνης και το πρόγραμμα αγοράς τίτλων μέσω ποσοτικής χαλάρωσης (QE).
Αλλά τώρα οι επιθέσεις είναι πιο απεγνωσμένες. Την περασμένη εβδομάδα ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, κατηγόρησε εν μέρει τον Μάριο Ντράγκι, τον διοικητή της ΕΚΤ, για την άνοδο του γερμανικού ακροδεξιού κόμματος Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD). Μια ομάδα συντηρητικών Γερμανών πολιτών, με τη στήριξη των εμπορικών τραπεζών, ηγούνται μιας εξέγερσης των αποταμιευτών κατά των τελευταίων κινήσεων της ΕΚΤ να σπρώξει τα επιτόκια κάτω από το μηδέν.
Είναι δίχως αμφιβολία ενοχλητικό για τους αποταμιευτές να βλέπουν τις πληρωμές τόκων να μηδενίζονται ή να γίνονται ακόμα και αρνητικοί, αν και κάποιοι θα έχουν ωφεληθεί από την άνοδο στις τιμές των στοιχείων ενεργητικού που προκάλεσε το QE. Αλλά δεν υπάρχει τίποτα στην εντολή της ΕΚΤ που να δείχνει ότι πρέπει να διασφαλίζει στους αποταμιευτές πραγματικές αποδόσεις. Θα ήταν παράλογο για μια κεντρική τράπεζα να κρατάει τα επιτόκια πάνω από το μηδέν, οδηγώντας την οικονομία σε αρνητικό σπιράλ αποπληθωρισμού και ύφεση, μόνο για να διατηρήσει το εισόδημα μιας συγκεκριμένης κατηγορίας του πληθυσμού.
Οι παρεμβάσεις του κ. Σόιμπλε δεν είναι απλά εσφαλμένες επί της αρχής αλλά και πρακτικά αναποτελεσματικές. Ενώ είναι καθ' όλα αποδεκτό για υπουργούς να συζητούν τη νομισματική πολιτική με κεντρικούς τραπεζίτες, οι συζητήσεις αυτές γίνονται καλύτερα κατ’ ιδίαν και όχι δημόσια. Από τη στιγμή που οι κεντρικοί τραπεζίτες αντιμετωπίζουν ορθώς την αξιοπιστία και την ανεξαρτησία ως ένα από τα πιο ισχυρά εργαλεία τους, θα κάνουν τα πάντα για να δείξουν πως αντιστέκονται στις πολιτικές πιέσεις.
Όταν σχεδιαζόταν η ΕΚΤ τη δεκαετία του 1990, οι Γερμανοί υπουργοί επέμεναν να εγγραφεί στο καταστατικό λειτουργίας της τράπεζας η ανεξαρτησία των δραστηριοτήτων της, ώστε να πείσουν τους ψηφοφόρους τους ότι ο νέος θεσμός θα είναι πιο κοντά στην τεχνοκρατική Bundesbank παρά στην πολιτικοποιημένη Banque de France.
Είναι αλήθεια πως η ανεξαρτησία των κεντρικών τραπεζών είναι σήμερα ένα πιο ευαίσθητο ζήτημα από ό,τι ήταν τότε, δεδομένων των έκτακτων μέτρων που έχουν ληφθεί για να αντιμετωπιστεί η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση. Με τις απευθείας αγορές στοιχείων ενεργητικού, οι κεντρικές τράπεζες κατέστησαν ασαφή τη διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στη δημοσιονομική και τη νομισματική πολιτική, δημιουργώντας εύλογα ερωτήματα για τη λογοδοσία.
Η εισαγωγή της άμεσης χρηματοδότησης μέσω ρίψεων «χρήματος από το ελικόπτερο» θα δημιουργούσε περισσότερες προκλήσεις. Η ΕΚΤ δεν είναι μόνη. Η Fed των ΗΠΑ έχει μπει στο στόχαστρο διάφορων κύκλων του Καπιτωλίου.
Ωστόσο οι κεντρικές τράπεζες πρέπει να κρατήσουν τη θέση τους. Η δουλειά τους έχει γίνει πιο δύσκολη και πιο πειραματική λόγω των προκλήσεων που αντιμετωπίζουν οι οικονομίες μετά την κρίση. Τα συμφέροντα των διάφορων λόμπι δεν πρέπει να τις αποτρέψουν από το να δράσουν όπως αυτές πιστεύουν.                                                                                                                                http://www.euro2day.gr