Μια εγκληματική πρόταση για το χρέος!

Μέσα στη θυελλώδη (και ανούσια, συχνά) δημόσια συζήτηση για το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα και τον εφαρμοστικό του νόμο, ουδείς στην Ελλάδα έχει διανοηθεί να σχολιάσει τις προτάσεις των Γάλλων τραπεζιτών για τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στο νέο δάνειο διάσωσης της χώρας από τη χρεοκοπία. Κι όμως, ξένοι σχολιαστές ήδη λένε ότι οι υπεύθυνοι που θα δεχθούν αυτή την εγκληματική πρόταση θα έπρεπε να οδηγηθούν στη φυλακή!

Το γαλλικό σχέδιο για μερική αναχρηματοδότηση του χρέους με 30ετή ομόλογα τοκογλυφικού επιτοκίου είναι σήμερα η μοναδική πρόταση που συζητείται από τους υπουργούς Οικονομικών του Eurogroup, οι οποίοι έχουν εδώ και καιρό συνδέσει αναπόσπαστα την έγκριση ενός ακόμη κολοσσιαίου προγράμματος χρηματοδότησης της Ελλάδας από τα κράτη της ευρωζώνης και το ΔΝΤ με τη συμμετοχή στο λογαριασμό και των ιδιωτών πιστωτών. Πρόκειται για μια πρόταση χωρίς πολλή ουσία, που μόνο στόχο έχει να καθησυχάσει τους φορολογούμενους του Βορρά, ότι δήθεν στη διάσωση της Ελλάδας θα πληρώσουν το τίμημα που τους αναλογεί και οι ιδιώτες πιστωτές.

Η κυβέρνηση ως τώρα δεν έχει σχολιάσει την πρόταση των Γάλλων τραπεζιτών, παρότι ως άμεσα ενδιαφερόμενη (οι Έλληνες, τελικά, θα πληρώσουν και αυτό το λογαριασμό) θα έπρεπε να έχει λόγο στη διαδικασία. Αντίθετα, αφήνει τους υπουργούς Οικονομικών των κρατών της ευρωζώνης και τους τραπεζίτες να διαπραγματεύονται κατά το δοκούν το νέο πανάκριβο και με επαχθείς όρους δάνειο που θα πάρει η χώρα από ιδιωτικές τράπεζες αυτή την φορά. Προφανώς, η απελπισμένη αναζήτηση οποιουδήποτε σχεδίου θα απέτρεπε την άμεση χρεοκοπία της χώρας μετατρέπει σε περιττή πολυτέλεια τη διαπραγμάτευση των όρων του νέου δανεισμού από τους ιδιώτες τραπεζίτες, έστω και αν πρόκειται για ένα απολύτως «τοξικό» σχέδιο!

Ο αναλυτής των “Financial Times”, Βόλφγκανγκ Μουνχάου, έγραψε εύστοχα ότι όσοι προτείνουν και όσοι θα αποδεχθούν το σχέδιο των Γάλλων τραπεζιτών θα έπρεπε να καταλήξουν στη φυλακή. Όχι μόνο για τους λόγους που ήδη έχουν γίνει γνωστοί, αλλά για έναν ακόμη, που αποκαλύπτει σήμερα το “S10”:

n  Οι γνωστοί λόγοι για τους οποίους το γαλλικό σχέδιο χαρακτηρίζεται εξόχως επαχθές για την Ελλάδα είναι δύο: οι Γάλλοι τραπεζίτες προτείνουν να δανείσουν και πάλι στην Ελλάδα το 70% των κεφαλαίων από τα ομόλογα που θα λήγουν ως τα μέσα του 2014 και θα εξοφληθούν με τα δάνεια των κρατών της ευρωζώνης και του ΔΝΤ. Τα νέα δάνεια θα είναι 30ετούς διάρκειας με επιτόκιο που μπορεί να φθάνει και το 8%, αν η Ελλάδα περάσει σε ανάπτυξη. Πρόκειται για ένα δυσβάστακτο επιτόκιο, που μετατρέπει αυτό το δάνειο σε μια άκρως «τοξική» για την Ελλάδα συναλλαγή και θα σωρεύσει μεγάλα βάρη στις επόμενες γενιές. Επιπλέον, όμως, στην Ελλάδα δεν θα φθάσει καν το 70% των κεφαλαίων από τα ομόλογα που θα λήξουν. Σχεδόν το ένα τρίτο του ποσού του ακριβού δανείου η Ελλάδα θα είναι υποχρεωμένη να το επιστρέψει σε ένα ειδικό ταμείο, που θα ασφαλίζει τις τράπεζες έναντι του κινδύνου χρεοκοπίας της Ελλάδας. Αυτό το ποσό, που θα «αυγατίζει» με τους υψηλούς τόκους που, όπως προαναφέρθηκε, θα φθάνουν ως το 8%, θα επενδύεται σε τίτλους υψηλής αξιολόγησης, που θα εκδώσει ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Οικονομικής Σταθερότητας. Σε περίπτωση «κουρέματος» των ομολόγων που θα έχουν στην κατοχή τους οι τράπεζες που θα μετάσχουν στο σχέδιο αναχρηματοδότησης, αυτά τα ποιοτικά ομόλογα θα περιέρχονται στην κατοχή τους ως ασφαλιστική αποζημίωση. Ουσιαστικά, δηλαδή, η Ελλάδα θα πάρει πίσω ως ακριβό 30ετές δάνειο μόνο το 50% του κεφαλαίου από τα ομόλογα που θα λήξουν ως τα μέσα του 2014 και θα κληθεί να πληρώνει υπέρογκους τόκους για να ασφαλίζει τις τράπεζες από τον κίνδυνο χρεοκοπίας της! Ο θανατοποινίτης θα πληρώσει πανάκριβα το σκοινί για την αγχόνη!

n  Πέραν αυτών, όμως, υπάρχει και ένας «κρυφός», δηλητηριώδης όρος της προτεινόμενης συμφωνίας, που την καθιστά ακόμη πιο επαχθή για την Ελλάδα. Τα νέα 30ετή ομόλογα που θα εκδοθούν από την Ελλάδα θα εκδοθούν όχι πια με βάση το ελληνικό δίκαιο, όπως αυτά που θα λήγουν, αλλά με βάση το αγγλικό, στο οποίο στηρίχθηκε και η δανειακή σύμβαση για τα 110 δισ. ευρώ. Έτσι, η Ελλάδα θα χάσει κάθε δυνατότητα αναδιάρθρωσης αυτού του χρέους με μια εθνική νομοθετική ρύθμιση. Σημειωτέον ότι τα ομόλογα που έχει εκδώσει η χώρα με βάση το ελληνικό δίκαιο έχουν ιδιαίτερα ευνοϊκούς όρους για την Ελλάδα. Δεν περιλαμβάνουν ρήτρες που επιτρέπουν στους πιστωτές να ζητήσουν πρόωρη αποπληρωμή του συνόλου των ομολόγων αν δεν πληρωθεί μια δόση, ούτε και ρήτρες βάσει των οποίων κηρύσσεται το σύνολο του χρέους ως μη εξυπηρετούμενο, αν κηρυχθεί στάση πληρωμών για μια δόση. Ουσιαστικά, δηλαδή, σε περίπτωση στάσης πληρωμών σε ομόλογα που έχουν εκδοθεί με βάση το ελληνικό δίκαιο οι πιστωτές βρίσκονται στο έλεος των αποφάσεων της ελληνικής κυβέρνησης, η οποία έχει και τη δυνατότητα με μια νομοθετική ρύθμιση να «κουρέψει» την αξία του χρέους. Όλα αυτά τα πλεονεκτήματα θα χαθούν με τη ρύθμιση που προτείνουν οι Γάλλοι τραπεζίτες, αφού τα νέα ομόλογα θα εκδοθούν με βάση το αγγλικό δίκαιο.

Έτσι, μεθοδεύεται η πλήρης απώλεια του δικαιώματος της Ελλάδας να έχει τον πρώτο λόγο στη διαπραγμάτευση για μια αναδιάρθρωση του χρέους στο μέλλον. Ο κύριος όγκος του χρέους περνά από τους ιδιώτες στους επίσημους πιστωτές (κράτη της ευρωζώνης και ΔΝΤ), με νέα δάνεια που εκδίδονται με βάση το αγγλικό δίκαιο και έχουν επαχθείς όρους. Ένα μικρότερο κομμάτι, αν γίνει δεκτή η γαλλική πρόταση, θα περάσει επίσης σε νέα ομόλογα με βάση το αγγλικό δίκαιο, για τα οποία η ίδια η Ελλάδα θα πληρώνει πανάκριβα ασφαλιστική κάλυψη για να προστατεύσει τους δανειστές της από ενδεχόμενη χρεοκοπία.

 Αν το σχέδιο εξελιχθεί όπως το έχουν συλλάβει οι πιστωτές μας, κυβερνήσεις και τράπεζες, μέχρι τα μέσα του 2014 ένα ελάχιστο ποσοστό του χρέους θα έχει απομείνει σε χέρια ξένων, ιδιωτών πιστωτών υπό μορφή ομολόγων που έχουν εκδοθεί με βάση το ελληνικό δίκαιο. Τότε, η Ελλάδα θα έχει χάσει ακόμη και το μοναδικό της σημερινό «ατού» σε όλες τις διαπραγματεύσεις με τους πιστωτές, δηλαδή τη συγκαλυμμένη απειλή να προχωρήσει σε αναδιάρθρωση του χρέους. Γιατί, πολύ απλά, θα έχει χάσει εντελώς ακόμη και τον έλεγχο του χρέους και το «όπλο στο τραπέζι» θα έχει μετατραπεί σε ακίνδυνο βεγγαλικό! Και τότε θα είναι ίσως πολύ αργά να αναζητηθούν ευθύνες όσων θα έχουν υπογράψει αυτές τις επαχθείς συμφωνίες με τους πιστωτές, για να έχουν την κατάληξη που πρότεινε ο αρθρογράφος των “F.T.”....,sofokleous 10