MONO TO "ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΠΤΩΧΕΥΣΑΜΕΝ " ΛΕΙΠΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΚΗΝΙΚΟ
Αφίσα της εποχής με την Ελλάδα, τον Τρικούπη και τον Δηλιγιάννη
Ομιλεί ο Ελευθέριος Βενιζέλος Πρωθυπουργός της Ελλάδας τότε και απευθύνεται στις 31 Μαρτίου του 1932 στο Κοινοβούλιο: “Το κόμμα των Φιλελευθέρων αξιοί υπέρ εαυτού την τιμητικήν αποστολήν, αυτό μόνον να εκτεθή εις φθοράν, αφού άλλως τε του επιβάλλεται τούτο ως καθήκον λόγω της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας…Γνωρίζω βεβαίως ότι το κυβερνητικόν έργον θα δημιουργήσει χιλιάδας δυσηρεστημένων. Άλλ’ όπως δεν εδίστασα ν’ αντιμετωπίσω την δυσαρέσκειαν του προσφυγικού κόσμου με τον οποίον τόσοι με συνέδεαν δεσμοί, όταν έκρινα ότι καθήκον ειλικρινείας μου επέβαλλε και απέναντι αυτού του ιδίου να του εξαγγείλω την θλιβεράν αλήθειαν ότι δεν ήτο δυνατόν να δοθούν συμπληρωματικαί αποζημιώσεις, όπως αντιμετώπισα τόσας φοράς κατά τον τετραετή κυβερνητικόν βίον μου κάθε απαράδεκτον απαίτησιν οιωνδήποτε ωργανωμένων ομάδων, οσονδήποτε πολυπληθών, δεν θα διστάσω και τώρα να επιτελέσω μέχρι τέλους το καθήκον μου.”
Είχε προηγηθεί το «δυστυχώς επτωχεύσαμεν» (1893) του Χαρίλαου Τρικούπη.
Λέγεται πως το είπε στη Βουλή στις 10 Δεκεμβρίου του 1893, αναφερόμενος στην οικονομική κατάσταση του κράτους και την αδυναμία του να αποπληρώσει το δημόσιο χρέος του. Όπως είναι γνωστό, η χώρα τότε κήρυξε πτώχευση, η οποία επέφερε την επιβολή του Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου. Όμως, αν και θεωρείται πως η φράση λέχθηκε από του βήματος της Βουλής, αμφισβητείται πως χρησιμοποιήθηκε από τον Τρικούπη στην ομιλία του, καθώς από τα πρακτικά της Βουλής δεν προκύπτει κάτι τέτοιο. Σύμφωνα με μαρτυρία του Ανδρέα Συγγρού στα Απομηνμονεύματά του, αναφέρει πως άκουσε εκείνη την μέρα τον Τρικούπη να προφέρει την φράση στην ομιλία του, αλλά δεν διευκρινίζει αν η φράση ειπώθηκε στην Βουλή ή εκτός αυτής. Πάντως, παρόμοια φράση, ελαφρά παραλλαγμένη, χρησιμοποίησε ο Ελευθέριος Βενιζέλος, όταν με την φράση του «τελικώς επτωχεύσαμεν» τον Μάιο του 1932, η Ελλάδα θα κηρύξει για άλλη μια φορά πτώχευση, κάτω από το υψηλό χρέος από τον δανεισμό μετά την Μικρασιατική Καταστροφή αλλά και την διεθνή οικονομική ύφεση από το Κραχ του 1929.
Όλα όμως είχαν ξεκινήσει το 1845, όταν ψηφίστηκε ο πρώτος προϋπολογισμός της Ελλάδας
Αποκαλυπτικό, της κατάστασης που επικρατούσε, είναι και το απόσπασμα από τα πρακτικά της Βουλής της 27ης Αυγούστου 1845: «Αρξαμένης της περί τούτου συζητήσεως, ο εισηγητής της επιτροπής εξέθηκεν, ότι το δάνειον των εξήκοντα εκατομμυρίων, εγγυηθέν και από τας τρείς συμμάχους Δυνάμεις, στηρίζεται εις την περί τούτου δοθείσαν εντολήν, ορίζουσαν και τον σκοπόν και τον τρόπον της χρήσεως αυτού, ότι το δάνειον τούτο, όχι μόνον διεχειρίσθη κακώς, ουδόλως εκπληρωθέντων των όρων του ψηφίσματος της συνελεύσεως, δια την σύστασιν δανειστικής τραπέζης, την ενίσχυσιν της γεωργίας κλπ. Αλλά μόνο δεκατέσσερα εκατομμύρια εστάλησαν εις την Ελλάδα, και ταύτα κατασπαταλευθέντα δια τα Βαυαρικά τότε στρατεύματα και εις άλλα τακτικά της κυβερνήσεως έξοδα, ενώ ώφειλον να δαπανηθώσι προς ενίσχυσιν και ανάπτυξιν των παραγωγικών κεφαλαίων του εθνικού πλούτου,ότι ένεκα τούτου η Ελλάς, ουδόλως ωφεληθείσα εκ του δανείου τούτου αδυνατεί ήδη να αποτίσεις προς τας εγγυούμενας δυνάμεις τας οφειλόμενας μέχρι τούδε δόσεις».
Τι απόφαση έλαβε η Βουλή ;
«Ο Πρόεδρος απήγγειλεν ότι η Βουλή δι’ ονομαστικής ψηφοφορίας (68 ψήφοι υπέρ και 13 κατά), παρεδέχθη να καταχωρισθεί εις το Α΄κεφάλαιο του προϋπολογισμού του Υπουργείου Οικονομικών το οφειλόμενον δια τόκους και χρεόλυτρα ποσόν, εκφράζουσα τας ευχάς της προς τας δυνάμεις δια να περιμείνωσιν επί έτη τινά το έθνος, μέχρις ου βελτιωθείσης της καταστάσεώς του δυνηθή να πληρώση τακτικώς και αδιαλείπτως τας υποχρεώσεις του ταύτας επί τη βάσει των λόγων και παρατηρήσεων της επί του προϋπολογισμού εισηγητικής επιτροπής». ΠΗΓΗ:antinews
Σχόλια