H ΒΙLD ΒΡΗΚΕ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ "ΜΑΥΡΟ ΠΡΟΒΑΤΟ": ΤΗΝ ΙΡΛΑΝΔΙΑ

ΒΕΡΟΛΙΝΟ Με την Ελλάδα δεν έχουν πρόβλημα. Το αντίθετο μάλλον. Οι συντάκτες της «Βild Ζeitung» είναι ενθουσιασμένοι από τα φυσικά και ιστορικά της κάλλη. Ενας από αυτούς, ο Φραντς Γιόζεφ Βάγκνερ, γράφει τακτικά διθυράμβους γι΄ αυτήν, ενώ άλλοι έσπευσαν να αγοράσουν ελληνικά κρατικά ομόλογα για να τη βοηθήσουν να βγει από την κρίση.

Ομως η δουλειά, δουλειά. Η απέχθεια πολλών Γερμανών για τους Ελληνες, λόγω των δισεκατομμυρίων ευρώ που πληρώνουν ως φορολογούμενοι γι΄ αυτούς, είναι μεγάλη. Και κανένας άλλος δεν ξέρει να την εκμεταλλευθεί τόσο επιδέξια όσο οι συντάκτες του γερμανικού αυτού ταμπλόιντ, οι οποίοι τους τελευταίους μήνες «απατεώνες» ανεβάζουν τους Ελληνες, «φαλίρηδες» τους κατεβάζουν.

Τις τελευταίες όμως εβδομάδες η εικόνα άλλαξε. Η χώρα μας έπαψε να είναι ο εχθρός Νούμερο 1. Στη θέση της μπήκε η Ιρλανδία. Η εξήγηση είναι απλή: οι αναγνώστες της «Βild Ζeitung» στρέφουν τώρα την περιφρόνησή τους στη νέα «χρεοκοπημένη» χώρα.  

Τα κοσμητικά επίθετα που χρησιμοποιεί η εφημερίδα και γι΄ αυτήν είναι αντιγραμμένα κατευθείαν από τα... ελληνικά, σε στυλ καρμπόν. «Επονται η Πορτογαλία, η Ισπανία και η Ιταλία» λέει ο δημοσιογράφος της αριστερής εναλλακτικής εφημερίδας «Τageszeitung» Στέφαν Γκρίμπεργκ. «Εξαίρεση θα αποτελέσει ίσως η Γαλλία, επειδή πρόκειται για στρατηγικό εταίρο» εξηγεί. «Αν και η “Βild Ζeitung” δεν έχει τον Θεό της», προσθέτει, «μια στροφή κατά των Γάλλων δεν αποκλείεται εντελώς». 

Η «Βild Ζeitung» δεν είχε βάλει λοιπόν ειδικά την Ελλάδα στο «μάτι». Αυτό δείχνει και μια έρευνα του ιδρύματος Οtto Βrenner υπό τον τίτλο «Η “Βild Ζeitung”, η κρίση της Ελλάδας και του ευρώ», τα αποτελέσματα της οποίας πρόκειται να παρουσιαστούν τον ερχόμενο Μάρτιο. «Το ανθελληνικό ανακλαστικό είναι προσωρινό» εκτιμά ένας από τους συγγραφείς της, ο πρώην διευθυντής της εφημερίδας «Frankfurter Rundschau» Βόλφγκανγκ Στορτς. «Είμαι σίγουρος ότι αν χάρη στις σημερινές αιματηρές οικονομίες η ελληνική οικονομία ορθοποδήσει, τα επόμενα χρόνια η “Βild Ζeitung” θα παρουσιάζει την Ελλάδα ως πρότυπο επιτυχημένης χώρας».

Η μεγαλύτερη «μπουλεβάρτσάιτουνγκ» της Ευρώπης, όπως ονομάζουν οι Γερμανοί τα ταμπλόιντ, δεν είναι λοιπόν «ρατσιστική» με την κλασική έννοια του όρου. «Ο αγγλικός κίτρινος Τύπος είναι πολύ χειρότερος» λέει ο κ. Γκρίμπεργκ.

«Οι στήλες της “Βild Ζeitung” δεν εκπέμπουν ρατσισμό, αλλά περιφρόνηση. Είναι η περιφρόνηση των αναγνωστών της που λένε: “Εμείς ζούμε με αυτά που έχουμε και όχι εις βάρος άλλων, όπως εσείς, οι ανίκανοι Ελληνες και οι ανίκανοι Ιρλανδοί!”».

Τα ρατσιστικά στερεότυπα δεν λείπουν βέβαια εντελώς. Αυτά στρέφονται όμως κατά κανόνα εναντίον των «συνήθων υπόπτων»: Τσιγγάνων, μουσουλμάνων, Πολωνών και πάει λέγοντας. Η εφαρμογή τους κατά των Ελλήνων, ή κάποιων δυτικοευρωπαίων, αποτελεί προφανώς παροδικό φαινόμενο.

Μια ιδιαίτερη περίπτωση αποτελούν ωστόσο οι Τούρκοι. Οχι επειδή η «Βild Ζeitung» τους έχει σε ιδιαίτερη υπόληψη. Αλλά λόγω οικονομικών συμφερόντων. Από τότε που έβαλε πόδι στην τουρκική αγορά Τύπου (απέκτησε σημαντικό μερίδιο στον όμιλο Μίλε, ο αρχισυντάκτης της «Βild Ζeitung» γράφει συχνά στη «Χουριέτ» και, αντιστρόφως, ο αρχισυντάκτης της τουρκικής εφημερίδας φιλοξενείται τακτικά στη γερμανική εφημερίδα) η γραμμή της έγινε «φιλοτουρκική».

Οχι σε βαθμό που να ζητεί την άμεση ένταξη της Τουρκίας στην Ευρώπη, αφού οι αναγνώστες της θα επαναστατούσαν εναντίον της. Αλλά με τρόπο που να μην αποκλείει εντελώς την «ευρωπαϊκή Τουρκία» στο απώτερο μέλλον.

Ολα τα παραπάνω δείχνουν λοιπόν ότι η «Βild Ζeitung» δεν κάνει «εξωτερική πολιτική». Το βασικό της κίνητρο είναι οι «μπίζνες». Ετσι μπορεί να κατατάσσει μια χώρα πότε στα «άσπρα πρόβατα», όπως προς το παρόν την Τουρκία, και πότε στα «μαύρα». Η Ελλάδα κατέχει σήμερα τα πρωτεία στα τελευταία.

ΒΗΜΑ,ΑΓΡΥΠΝΟΣ  ΦΡΟΥΡΟΣ