Χερσώνα: Τακτική ρουτίνας ή προάγγελος καταστροφής η υποχώρηση των Ρώσων;
Σε εξέλιξη είναι η υποχώρηση των ρωσικών δυνάμεων από τις αμυντικές τους θέσεις στη δυτική όχθη του ποταμού Δνείπερου στην περιφέρειας της Χερσώνας, σύμφωνα με το Ινστιτούτο για την Μελέτη του Πολέμου. Αυτή η κίνηση είναι συνεπής με τον τρόπο δράσης του νέου διοικητή των ρωσικών δυνάμεων στην Ουκρανία Σεργκέι Σουροβίκιν, σημειώνει από την πλευρά του ο απόστρατος στρατηγός και συγγραφέας Μικ Ράιαν εκτιμώντας παράλληλα ότι πρόκειται για μια τακτική που είναι δύσκολο να καταλήξει επιτυχής.
Τακτική ρουτίνας η υποχώρηση
Δίνοντας τον ορισμό της υποχώρησης, ο Ράιαν εξηγεί: Η υποχώρηση ενός στρατού έχει σχεδιαστεί για να επιτρέπει σε μια δύναμη να απεμπλακεί από τον εχθρό και να αναπτυχθεί εκ νέου σε μια νέα αποστολή ή σε μια νέα τοποθεσία, ελαχιστοποιώντας ταυτόχρονα τις απώλειες.
«Η υποχώρηση είναι μια εργασία που χρησιμοποιείται τακτικά κατά τη διάρκεια κινητών δυνάμεων άμυνας ή κατά την καθυστέρηση για να επιτευχθεί ο γενικός στόχος της επανέναρξης της επιθετικής δράσης...Η απόφαση αυτή θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως τακτική ρουτίνας και όχι ως προάγγελος καταστροφής», σύμφωνα με το στρατιωτικό δόγμα της Αυστραλίας.
Γενικά, μια δύναμη που υποχωρεί θέλει να επιτύχει αυτό που ονομάζεται «clean break» (ξαφνικός τερματισμός), εξηγεί ο Ράιαν. Πρόκειται για απεμπλοκή του εχθρού με τρόπο που αποφεύγει την ικανότητά του να παρακολουθεί και να καταδιώκει τη δύναμη υποχώρησης. Ο ποταμός Δνείπερος θα αποτελέσει βασικό στοιχείο της προσέγγισης της Ρωσίας, σημειώνει.
Γιατί αποφάσισαν υποχώρηση οι Ρώσοι, κατά τον ίδιο:
- δυσκολίες ανεφοδιασμού,
- ανάγκη να εστιάσουν τα στρατεύματα σε αποστολές υψηλότερης προτεραιότητας, και
- διατήρηση των σημερινών τους θέσεων.
Από τη στιγμή που ληφθεί απόφαση για απόσυρση, ο σχεδιαμός προβλέπει:
Πρώτον, την εξαπάτηση η οποία είναι ζωτικής σημασίας. Η πραγματικότητα είναι ωστόσο ότι είναι δύσκολο να κρύψει κανείς από τον εχθρό την πρόθεση να αποσυρθεί. Κάποια στιγμή γίνεται φανερό τι θα γίνει. Ωστόσο, ένας βαθμός εξαπάτησης μπορεί να επιτευχθεί με αυξημένες περιπολίες, αυξημένη υποστήριξη πυρός, δολώματα, προσομοίωση κανονικών δραστηριοτήτων και πειθαρχία στην επικοινωνία. Για τους Ρώσους στη δυτική όχθη του Δνείπερου, αυτό θα είναι δύσκολο αλλά όχι αδύνατο, κρίνει ο Ράιαν.
Μια δεύτερη σκέψη είναι ο τρόπος με τον οποίο θα γίνει η υποχώρηση. Αυτή η απόφαση περιλαμβάνει το πότε και τον τρόπο απομάκρυνσης των αποθεμάτων υλικοτεχνικής υποστήριξης, των αρχηγείων, των στοιχείων αναγνώρισης και των δυνάμεων επίγειας μάχης. Θα εξαρτηθεί από το πού και με ποια δύναμη ο εχθρός πιέζει τη δύναμη που πρόκειται να αποσυρθεί. «Για τους Ρώσους, η σωστή εφαρμογή αυτών θα είναι ζωτικής σημασίας. Θα πρέπει να εξισορροπήσουν τη διατήρηση της δύναμής τους με τη χρήση της για να συγκρατήσουν τις ουκρανικές δυνάμεις που προωθούνται. Χρειάζονται αρκετές δυνάμεις για να αποτρέψουν μια καταστροφή, αλλά όχι τόσες ώστε να χάσουν ένα μεγάλο μέρος τους».
Ένα τρίτο ζήτημα για τη Ρωσία είναι πώς θα διαταράξει την ικανότητα των Ουκρανών να παρέμβουν στην υποχώρηση. Θα πρέπει να αναμένουμε αυξημένη αεράμυνα, παρεμβολές και πυροβολικό που θα χρησιμοποιούνται από τους Ρώσους που αποσύρονται, καθώς και μεγαλύτερη αεροπορική υποστήριξη. Μπορούν επίσης να χρησιμοποιούν αμάχους ως ανθρώπινες ασπίδες, υποστηρίζει.
Ένα τέταρτο ζήτημα είναι οι εντολές και ο έλεγχος. Αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με το ποιος είναι υπεύθυνος. Πρόκειται για τον έλεγχο μιας τακτικής απόσυρσης σύμφωνα με προγραμματισμένη σειρά. Η αστυνόμευση είναι ζωτικής σημασίας για τον έλεγχο του οδικού χώρου, την πειθαρχία της διαδρομής και τη διασφάλιση ότι οι μονάδες δεν «εκκενώνουν» νωρίς τις αμυντικές θέσεις.
Η επίτευξη ελέγχου αφορά επίσης την πειθαρχία στη μάχη. Οι ηγέτες τακτικής σε όλα τα επίπεδα πρέπει να διατηρήσουν τις θέσεις τους μέχρι τον καθορισμένο χρόνο απόσυρσής τους. Αυτό μπορεί να είναι πολύ δύσκολο όταν υπάρχει ισχυρή τάση να κινηθεί κανείς προς τα πίσω νωρίτερα από ό,τι ορίζει το σχέδιο.
Και αυτή η πειθαρχία μάχης είναι πιο πιθανό να καταρρεύσει καθώς μειώνεται το μέγεθος της υπόλοιπης αμυντικής δύναμης. Η ρωσική ηγεσία και πειθαρχία στο πεδίο της μάχης σε αυτόν τον πόλεμο δεν ήταν εξαιρετική, σχολιάζει ο Ράιαν. «Θα μπορούσαμε να περιμένουμε ότι τα μεταγενέστερα στάδια της απόσυρσής τους θα είναι χαοτικά», αναφέρει.
«Clean break»
«Η σωστή ακολουθία για την απόσυρση των στρατευμάτων είναι κρίσιμη για την επίτευξη του clean break. Θα απαιτηθεί χρήση του πυροβολικού (πιθανώς από την ανατολική όχθη του Δνείπερου), εμπλοκή και αεροπορική υποστήριξη. Και πολλά ferries για τη μεταφορά στρατευμάτων και εξοπλισμού», αναφέρει ο Ράιαν τονίζοντας ότι ένα βασικό μέρος για την επίτευξη clean break είναι η αποτελεσματική φύλαξη από τα πίσω μέρη. «Μια δύναμη οπισθοφυλακής μπορεί να βοηθήσει τη δύναμη απόσυρσης και να αποτρέψει την καταδίωξη του εχθρού. Περιμένω ότι για τους Ρώσους, η οπισθοφυλακή θα αποτελείται από τεθωρακισμένες και έφιππες δυνάμεις πεζικού».
«Τελικά, μια επιτυχημένη απόσυρση απαιτεί εξαιρετικό σχεδιασμό και συντονισμό. Αλλά αυτό υποστηρίζεται από καλή ηγεσία. Η ιδέα για το πώς θα ακολουθήσει και θα εκτελεστεί η απόσυρση πρέπει να προέρχεται από τον ανώτερο διοικητή», καταλήγει υπογραμμίζοντας πως η ανώτερη διοίκηση πρέπει να έχει εξαιρετική τακτική οξυδέρκεια, καλή κατανόηση του εδάφους και καλή εκτίμηση των δυνατοτήτων της δύναμης αποχώρησης. «Πρέπει να καταλάβει ότι το να το κάνει λάθος μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την απώλεια ολόκληρης της δύναμης που υποχωρεί», λέει χαρακτηριστικά.
Σχόλια