Αυτά τα νησιά θεωρούν οι Τούρκοι δικά τους – Οι ανομολόγητες επιδιώξεις του Σουλτάνου
Με την ευκαιρία της επαναλαμβανόμενης ιταμότητας της Τουρκίας, αυτή τη φορά με την αμφισβήτηση της ελληνικότητας του νησιωτικού συμπλέγματος των Φούρνων και την ταυτόχρονη κινητικότητα ξανά, γύρω από τα Ίμια κι επειδή πολλά ακούγονται περί νησίδων και βραχονησίδων που διεκδικούν οι Τούρκοι, ας δούμε λοιπόν, περί τίνων ακριβώς πρόκειται.
Η τουρκική πλευρά ισχυρίζεται για μια πλειάδα νησιών ότι ουδέποτε παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα από τις υπογραφείσες Συνθήκες και κατά κύριο λόγο από τη Συνθήκη της Λωζάνης. Έχει μάλιστα συστήσει λίστα 152 νησιών και βραχονησίδων, τα οποία, σύμφωνα με την Άγκυρα, δεν μνημονεύονται ονομαστικά από τη Συνθήκη της Λωζάνης και, ως εκ τούτου, ουδέποτε παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα από το Οθωμανικό κράτος. Οπότε, κατά συνέπεια, όλα αυτά τα νησιά ανήκουν δικαιωματικά στον φυσικό διάδοχο της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, που είναι η Τουρκία.
Ο κατάλογος των εν λόγω νησιών εμφανίζεται στην επίσημη τουρκική ρητορική και περιλαμβάνεται σε…εγχειρίδιο που διαμοιράζεται στις τουρκικές Ακαδημίες Πολέμου μετά το επεισόδιο των Ιμίων.
Ας δούμε λοιπόν ποιες είναι αυτές οι περιβόητες «βραχονησίδες» που θέλει να αμφισβητήσει η Τουρκία, διότι, όπως θα δούμε, δεν πρόκειται για κάποιες απλές βραχονησίδες, παρά ανήκουν σε νησιωτικά συμπλέγματα, των οποίων ο κεντρικός πυρήνας (που κατά βάσιν είναι και ο μεγαλύτερος σε έκταση) είναι κανονικό νησί, και μάλιστα κατοικημένο και, το σπουδαιότερο, σαφώς μνημονευόμενο στις υπογραφείσες Συνθήκες παραχώρησης.
Ξεκινάμε με την «βραχονησίδα» Ανθρωποφάς, για την οποία συνέβησαν όλα αυτά τις τελευταίες ημέρες. Πρόκειται για ένα από τα νησιά του Συμπλέγματος των Φούρνων. Μεταξύ αυτού και το «μητρικό» νησί (οι Φούρνοι, οι οποίοι και κατοικούνται), το Διαπόρι, ο Άγιος Μηνάς, δύο ακόμα νησίδες νότια του Αγίου Μηνά, το Μακρονήσι, η Πλάκα, το Πλακάκι, το Στρογγυλό, ο Μεγάλος Ανθρωποφάς, ο Μικρός Ανθρωποφάς, η Λιμενόπετρα, το Θυμανάκι, η Θύμαινα (η οποία επίσης κατοικείται), δύο ακόμα νησίδες βορείως της Θύμαινας κι άλλες δύο Βορειοδυτικά (το Πετροκάραβο και μια βραχονησίδα), το Αλατονήσι, η Καρνιαστή (σύμπλεγμα νησιών), το Αγριδιό, το Άνυδρο, το Πετροκάραβο 1, το Πετροκάραβο 2, και το Πετροκάραβο 3.
Όλα αυτά τα νησάκια και βραχονησίδες, η Τουρκία τα θεωρεί δικά της, επειδή τάχα, δεν αναφέρονται ονομαστικά στη Συνθήκη της Λωζάνης. Ένας ισχυρισμός απολύτως ψευδής, καθότι το νησιωτικό σύμπλεγμα των Φούρνων αναφέρεται σαφέστατα στην Συνθήκη. Αναφέρεται φυσικά, ως Φούρνοι. Δεν ήταν δυνατόν να καταγραφόταν ένα προς ένα νησάκι και μία προς μία η κάθε βραχονησίδα. Η γενική ονομασία «Φούρνοι» ήταν αρκετή για να υποδηλώσει ρητά το παραχωρούμενο.
Πάμε λοιπόν να δούμε μία προς μία τις υπόλοιπες αμφισβητούμενες νησίδες.
Σύμπλεγμα νησιών Αρκοί: Αρκοί, Καλόβολος, Αγρελούσσα, Αβάθιστο, Μακρονήσι, νησίδα Ζούκα 1, νησίδα Ζούκα 2, βραχονησίδα Ν.Α. από Μακρονήσι, Σμινερονήσι, Ψαθονήσι, νησίδα δυτικά από Καλόβολο, Στρογγυλή, Μάραθος, Σπολάτος, Κόμαρος.
Ακριβώς η ίδια περίπτωση με την προηγούμενη. Όλα αυτά τα νησάκια διεκδικούνται από την Τουρκια, με το αιτιολογικό ότι δεν αναφέρονται ονομαστικά στη Συνθήκη της Λωζάνης. Κι όμως αναφέρονται με την γενική ονομασια Αρκοί!
Σύμπλεγμα νησιών Αγαθονησίου: Αγαθονήσι, Πίτα, Νερά, Στρογγύλη, Γλάρος, Ψαθονήσι, Κουνελονήσι, Πράσσος, νησίδα Ν.Δ. του Πράσσου, Νερονήσι, Κατσαγάνι, βραχονησίδα δυτικά από Αγαθονήσι, βραχονησίδα Ν.Δ. από Αγαθονήσι, βραχονησίδα βόρεια από Αγαθονήσι.
Σύμπλεγμα νησιών Φαρμακονησίου: Μαραθονήσι, νησίδα δυτικά από Φαρμακονήσι, Ψέριμος, βραχονησίδα Βασιλική, νησίδα Ν.Δ. από Ψέριμο, Πλάτη, βραχονησίδα 1 νότια από Πλάτη, βραχονησίδα 2 νότια από Πλάτη, βραχονησίδα Νεκροθήκες, Πίτα, Μεγάλη Ίμια, Μικρή Ίμια, Καλόλιμνος, Πράσσος, Λυδία.
Σύμπλεγμα νησιών Νισύρου: Περγούσα, 4 βραχονησίδες γύρω από Περγούσα, Στρογγυλή, Γυαλί, τρεις βραχονησίδες γύρω από Γυαλί, Παχειά, Κανδελιούσσα, Άγιος Άντώνιος.
Σύμπλεγμα νησιών Αστυπάλαιας: Σύρνα, βραχονησίδα Σύρνα 1, βραχονησίδα Σύρνα 2, βραχονησίδα Σύρνα 3, Μεγάλος Αδελφός, Μικρός Αδελφός, βραχονησίδα δυτικά από Μικρό Αδελφό, Στεφάνια, Πλακίδα. βραχονησίδα 1 δυτικά από Πλακίδα, βραχονησίδα 2 δυτικά από Πλακίδα, Γιάννη, Μεσονήσι.
Σύμπλεγμα Οινουσσών: Οινούσσες, βραχονησίδα βόρεια Οινουσσών, Βάτος, νησίδα δυτικά από Βάτο, Ποντικονήσι, Μανδράκι, Αρχοντόνησο, Γαβάθι, Πασάς, νησίδα δυτικά από Πασά, Πρασονήσι, δύο βραχονησίδες Β.Δ. και νότια του Πρασονησίου, νησίδα 1 έναντι Οινουσσών, νησίδα 2 έναντι Οινουσσών, νησίδα Ν.Δ. από Ποντικονήσι, βραχονησίδα 1 νότια από Οινούσσες, βραχονησίδα 2 νότια από Οινούσσες.
Σύμπλεγμα Ψαρών, Αντίψαρων και Βενέτικου: Nησίδα Αντίψαρα και 26 μικρές βραχονησίδες, νησίδα νότια από Αντίψαρα και 4 βραχονησίδες, νησίδα Κουτσουλιά και 6 ακόμα βραχονησίδες, βραχονησίδα Βενέτικο και 2 βραχονησίδες.
Σύμπλεγμα νησιών Κάρπαθου: Αυγό, δύο βραχονησίδες δυτικά από το Αυγό, Καμηλονήσι, Μεγάλο Σοφράνο, Μικρό Σοφράνο, 2 βραχονησίδες νότια από το Μικρό Σοφράνο, Σόχας, Καραβονήσια, νησίδα νότια από Καραβονήσια, Αστακίδα, Αστακιδόπουλο, νησίδα και βραχονησίδα βόρεια από Αστακιδόπουλο, νησίδα Β.Α. από Αστακιδόπουλο, Ουνιανήσια, νησίδα δυτικά από Ουνιανήσια.
Σύμπλεγμα Σαμοθράκης – Ζουράφας: Νησίδα Ζουράφα, βραχονησίδα Ζουράφα 1 και βραχονησίδα Ζουράφα 2. Οι ψαράδες την ονομάζουν και «Λαδόξερα», λόγω του πετρελαίου που αναβλύζει και καθιστά την Ζουράφα σαν ελαιώδη ξέρα. Και ακριβώς, λόγω αυτού του πετρελαίου είναι που την λιγουρεύνται οι Τούρκοι.
Σύμπλεγμα νησιών Κρητικού Πελάγους: Αυγονήσι, Δίας, δύο βραχονησίδες πλησίον Δίας, Πεταλίδι, Παξιμάδι, Διονυσάδες, Βραχονησίδα βόρεια από Διονυσάδες, Δραγονάδα, Πρασονήσι, Παξιμάδα.
Πού το πάνε οι Τούρκοι
Κυκλοφορούν χάρτες στο διαδίκτυο από τουρκικά blogs και sites, όπου οι βασικοί όγκοι των νησιωτικών αυτών συμπλεγμάτων, τα «μητρικά» νησιά δηλαδή, τα οποία και κατοικούνται, εμφανίζονται ως ελληνικά (ακριβώς επειδή κατοικούνται), οι δε περιβάλλουσες νησίδες όμως, ως τουρκικές. Εικόνα, πέρα για πέρα παράλογη, για τους λόγους που προαναφέραμε, αλλά και άλλον έναν, ακόμα πιο σοβαρό λόγο. Ότι ουσιαστικά, δεν υπάρχει καμία πρόσβαση από την Τουρκία σ’ αυτές τις νησίδες, αφού καλύπτονται από τα χωρικά ύδατα των μητρικών, κατοικημένων νησιών. Και έτι περισσότερο, λόγω της «ασπίδας προστασίας» που τους παρέχει η νησιωτική ζώνη του Ανατολικού Αιγαίου.
Οπότε, εύλογα διερωτάται κανείς, γιατί τέτοια εμμονή σε κάποιες ψωρο-βραχονησίδες, στις οποίες δεν υπάρχει καν πρόσβαση;Διότι, πολύ απλά, δεν είναι τόσο οι βραχονησίδες που τους ενδιαφέρουν, αλλά ολόκληρα τα νησιωτικά συμπλέγματα που τις εμπεριέχουν. Κατ’ ακρίβειαν, διεκδικούν ΟΛΟΚΛΗΡΟ το Ανατολικό Αιγαίο!
Άξια προσοχής είναι η περίπτωση των συμπλεγμάτων Λέβιθας και Κίναρου, το οποίο, εκτός από τα δύο μεγαλύτερα νησιά (Λέβιθα και Κίναρο), περιλαμβάνει άλλες δύο νησίδα βορείως και νοτίως της Λέβιθας, μια βραχονησίδα δυτικά από Κίναρο, καθώς επίσης και τις νησίδες Γλάρο και Μαύρα.
Το συγκεκριμένο νησιωτικό σύμπλεγμα δεν βρίσκεται κοντά σε κάποιο κατοικημένο νησί. Βρίσκεται ανάμεσα Αμοργού, Αστυπάλαιας, Κω, Καλύμνου, Λέρου και Πάτμου, και σε αρκετή απόσταση απ’ αυτά. Οπότε, τι είναι αυτό που καθιστά τόσο σημαντική την διεκδίκησή τους;
Μα ακριβώς αυτή ταύτη η θέση στην οποία βρίσκονται! Στο μέσον ακριβώς του Αιγαίου, συνδέει τα Δωδεκάνησα με τις Κυκλάδες και διατηρεί ολόκληρο το Αιγαίο ως συμπαγή, ενιαίο χώρο. Ε, αυτήν ακριβώς την ενότητα είναι που επιχειρούν να σπάσουν οι Τούρκοι.
Ιδιαίτερη περίπτωση είναι οι βραχονησίδες Καλόγεροι. Κι αυτό διότι, επίσης δεν υπάγονται σε κάποιο ευρύτερο νησιωτικό σύμπλεγμα, ούτε βρίσκονται κοντά σε κάποιο μεγαλύτερο κατοικημένο νησί. Γιατί λοιπόν, επέλεξαν αυτές οι Τούρκοι, για να τις θέσουν υπό αμφισβήτηση; Γιατί ειδικά αυτές, ανάμεσα στις 2.500 άλλες, που βρίσκονται διάσπαρτες στο Αιγαίο;
Η απάντηση είναι απλή, αρκεί να δείτε προσεκτικά το σημείο που βρίσκονται στον χάρτη. Βρίσκονται ακριβώς στο κέντρο του Αιγαίου. Και το κυριότερο, ακριβώς πάνω στον 25 μεσημβρινό! Δηλαδή, ακριβώς πάνω στην νοητή γραμμή που έθεσαν οι Τούρκοι, ως όριο που χωρίζει, υποτίθεται, το Ελληνικό από το Τουρκικό Αιγαίο.
ΠΗΓΗ: www.odosdrachmis.gr
http://www.bankwars.gr
Σχόλια