Παπούτσια από δέρμα αρκούδας και ρωμαϊκά νομίσματα «καλής τύχης»: Οι χαμένοι κόσμοι που αναδύονται από τους παγετώνες
Καθώς οι παγετώνες και τα κομμάτια πάγου λιώνουν, αποκαλύπτουν ανείπωτες ιστορίες ανθρώπινης δεξιοτεχνίας, περιπέτειας, πίστης - και θανατηφόρων συγκρούσεων.
Πριν από περίπου 5.000 χρόνια, ένας άνδρας με τατουάζ στα 40 του, με καστανά μάτια και αραιά μαύρα μαλλιά , σκαρφάλωσε σε ένα απότομο βουνό στις Άλπεις Ötztal, στα σύνορα μεταξύ της σημερινής Ιταλίας και Αυστρίας, σε μια κορυφογραμμή βουνού άνω των 3.000 μέτρων (9.800 ft) πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Φορούσε ένα ριγέ παλτό από γούνα κατσίκας, ένα καπέλο από γούνα αρκούδας και στιβαρά παπούτσια με σόλες από δέρμα αρκούδας, και φαινόταν να βιάζεται . Αν και είχε γενετική προδιάθεση για παχυσαρκία , ο ενεργός τρόπος ζωής του τον είχε κρατήσει γενικά σε φόρμα και μυώδη. Είχε κάποια προβλήματα υγείας – προβλήματα στο στομάχι , προβλήματα στα γόνατα – αλλά αυτό δεν τον εμπόδισε. Ούτε η εκπληκτική ποσότητα των εργαλείων του , μερικά ημιτελή, σαν να τα έβαζε βιαστικά: ημιτελή τόξο και βέλη, ένα πολύτιμο χάλκινο τσεκούρι , φαρμακευτικά μανιτάρια, ακόμη και δύο φορητές σόμπες από φλοιό σημύδας .
Ήταν έτοιμος να διασχίσει την ψηλή κορυφογραμμή, ελπίζοντας ίσως για ασφάλεια από την άλλη πλευρά, όταν ένα βέλος χτύπησε τον ώμο του, έκοψε μια αρτηρία και τον σκότωσε . Το χιόνι και ο πάγος σκέπασαν το σώμα και τα υπάρχοντά του. Ξάπλωσε εκεί, απαρατήρητος, για χιλιάδες χρόνια.
Αλλού στις Άλπεις, άλλα σώματα και αντικείμενα ήταν επίσης παγωμένα στον πάγο για αιώνες, ή και χιλιετίες. Όμως πριν από μερικές δεκαετίες άρχισαν να εμφανίζονται. Οι παγετώνες που υποχωρούν με ολοένα και πιο γρήγορους ρυθμούς αποκάλυψαν τα απόκοσμα, μερικές φορές φρικιαστικά υπολείμματα, δίνοντας αφορμή για ένα νέο επιστημονικό πεδίο: την αρχαιολογία των παγετώνων, τη μελέτη αρχαίων ευρημάτων από παγετώνες που λιώνουν. Παρουσιάζουν ένα εκπληκτικά λεπτομερές και απροσδόκητα μακρύ χρονοδιάγραμμα περιπέτειας, καινοτομίας και κινδύνου στα ψηλά βουνά.
"Υπήρχαν πάντα μεμονωμένες περιπτώσεις σωμάτων ή αντικειμένων που αναδύθηκαν από τον πάγο. Οι παγετώνες καταπίνουν ανθρώπους και πράγματα και κάποια στιγμή τα φτύνουν ξανά", αφού οι μάζες πάγου μετακινούνται, λέει ο Thomas Reitmaier, διευθυντής της αρχαιολογικής υπηρεσίας του το καντόνι του Grisons στην Ελβετία.
Υπάρχει ακόμη και μια αλπική γερμανική λέξη για τη διαδικασία των πραγμάτων που αναδύονται από τους παγετώνες: " ausgeapert ", που σημαίνει ότι κάτι εκτίθεται από το λιώσιμο του χιονιού ή του πάγου. Ωστόσο, καθώς η υπερθέρμανση του πλανήτη και τα ρεκόρ ζεστά καλοκαίρια έχουν επιταχύνει την απώλεια των παγετώνων, το λιώσιμο των πάγων έχει εκθέσει μια άνευ προηγουμένου, τεράστια γκάμα αρχαιολογικών ευρημάτων, λέει ο Reitmaier – μερικές φορές με χιλιάδες χρόνια ιστορίας, όλα ταυτόχρονα.
Οι ανακαλύψεις δείχνουν την ανθρώπινη εφευρετικότητα που χρειαζόταν για να τρέξει πάνω από κορυφογραμμές και περάσματα των Άλπεων, να εμπορευτεί, να φύγει, να κυνηγήσει, να τροφοδοτήσει κοπάδια ή να κατακτήσει. Περιλαμβάνουν πολλές τεχνικές καινοτομίες – όπως το παλαιότερο παπούτσι χιονιού στον κόσμο , που χρονολογείται σχεδόν πριν από 6.000 χρόνια – καθώς και ίχνη αρχαίων πνευματικών πρακτικών. Οι νευρικοί Ρωμαίοι, που φοβούνταν την πτώση βράχων και τις χιονοστιβάδες, θυσίαζαν νομίσματα σε διάφορους θεούς των βουνών, προτού επιχειρήσουν επικίνδυνες διαβάσεις των Άλπεων καθώς επέκτειναν την αυτοκρατορία τους σε όλη την Ευρώπη.
Οι πάγοι των Άλπεων που λιώνουν
Οι ευρωπαϊκές Άλπεις έχουν θερμανθεί δύο φορές περισσότερο από τον παγκόσμιο μέσο όρο από τα τέλη του 19ου αιώνα. Το εξαφανιζόμενο κάλυμμα χιονιού και πάγου επιταχύνει τη διαδικασία θέρμανσης , καθώς οι βράχοι, η γη και η βλάστηση αντανακλούν λιγότερο φως από το χιόνι και τον πάγο. Το αποτέλεσμα είναι ένας φαύλος κύκλος θέρμανσης και απόψυξης.
Μερικές από τις πιο οδυνηρές και μυστηριώδεις ανακαλύψεις δεν είναι καν τόσο παλιές. Τον 17ο αιώνα μια γυναίκα στα 20 της , ντυμένη με ανδρικό παλτό και αταίριαστα παπούτσια, προσπάθησε να διασχίσει έναν παγετώνα στην Ελβετία. Έφερε μαζί της ένα ξύλινο μπολ, ένα ξύλινο κουτάλι και ένα κομπολόι. Πέθανε –ίσως από πτώση– και, όπως ο φυγάς χιλιάδες χρόνια πριν από αυτήν, καλύφθηκε από χιόνι και πάγο μέχρι που εμφανίστηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1980.
Σπάζοντας τα μυστικά μιας μούμιας πάγου
Ίσως παραδόξως, οι ανακαλύψεις υποδηλώνουν επίσης ότι οι πιο δημοφιλείς αλπικές διαδρομές ταξιδιού μας δεν άλλαξαν πολύ για χιλιάδες χρόνια. Το 2003, ένα ρεκόρ τότε ζεστό καλοκαίρι αποκάλυψε την τεράστια κρυμμένη ιστορία της κορυφογραμμής Schnidejoch στην Ελβετία, λέει ο Reitmaier. «Έχετε μια συνεχή σειρά αντικειμένων που εκτείνεται από το 4800 π.Χ. , μέσω του Μεσαίωνα και μέχρι σήμερα», λέει. «Όποτε αυτό το πέρασμα ήταν ανοιχτό, οι άνθρωποι το διέσχιζαν και έχασαν πράγματα ή πέθαναν και άφησαν πράγματα πίσω τους». Μόνο με την εμφάνιση των δρόμων, των σιδηροδρόμων και των τούνελ αυτά τα περάσματα έχασαν την κρίσιμη σημασία τους για να μας μεταφέρουν από το ένα μέρος στο άλλο, λέει.
Το πιο γνωστό και πιο εντατικά μελετημένο από αυτά τα ευρήματα είναι ο δολοφονημένος Τυρολέζος Iceman, ηλικίας 5.000 ετών, που αναφέρθηκε προηγουμένως, γνωστός και ως Ötzi, μετά τις Άλπεις Ötztal όπου βρέθηκε. Συντηρημένος από τον πάγο, βρέθηκε το 1991, στις σχετικά πρώτες μέρες της υποχώρησης των παγετώνων.
«Πριν από την ανακάλυψη του Ötzi, οι αρχαιολόγοι γενικά υπέθεταν ότι οι άνθρωποι δεν επισκέπτονταν ούτε διέσχιζαν τα ψηλά βουνά στο μακρινό παρελθόν», επειδή το έδαφος ήταν πολύ δύσκολο, λέει ο Andreas Putzer. Είναι αρχαιολόγος και επιμελητής στο Μουσείο Αρχαιολογίας του Νοτίου Τιρόλου στο Μπολτσάνο της Ιταλίας, όπου φυλάσσεται η μούμια του πάγου. «Αλλά ο Ötzi μας δίδαξε ότι οι άνθρωποι πήγαν εκεί ψηλά και αυτό ξεκίνησε πραγματικά την αρχαιολογική έρευνα στα ψηλά βουνά εδώ στις Άλπεις», προσθέτει.
Δεκαετίες έρευνας για τον Ötzi και τα υπάρχοντά του έφεραν πίσω στη ζωή έναν ολόκληρο κόσμο. Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ποια φυτά και ζώα συγκέντρωσε, εκμεταλλεύτηκε και κυνηγούσε. Έχουν εντοπίσει τη μακρά μετανάστευση των προγόνων του από την Ανατολία (στη σύγχρονη Τουρκία) στην Ευρώπη και χαρτογράφησαν το μακρινό εμπορικό δίκτυο της αγροτικής κοινότητας του . Έζησε σε μια εποχή που οι άνθρωποι στην περιοχή ζούσαν ήδη σε χωριά στις κοιλάδες και εκμεταλλεύονταν εκεί, λέει ο Putzer, αλλά μερικοί επίσης περιφέρονταν ευρέως για να κυνηγήσουν.
Αρχαίος εξοπλισμός «hi-tech».
Στέκεται μπροστά σε μια προθήκη με το καπέλο από γούνα του Ötzi , η Evelyn Egger, αρχαιολόγος στο μουσείο, εξηγεί ότι το ίδρυμα έχει επεκτείνει τον χώρο του για να φιλοξενήσει νέες ανακαλύψεις. «Οι επιστήμονες συνεχίζουν να κάνουν νέες ανακαλύψεις», λέει – για παράδειγμα, σχετικά με τη γενετική προδιάθεση του Ötzi για παχυσαρκία, διαβήτη και φαλάκρα, που εν μέρει αντισταθμίζεται από τον υγιεινό τρόπο ζωής του.
Μια ανάλυση γύρης και θραυσμάτων βρύων στο πεπτικό σύστημα του Ötzi και στα ρούχα και τον εξοπλισμό του, επέτρεψε ακόμη και στους ερευνητές να ανασυνθέσουν το τελευταίο του ταξίδι, καθώς τα φυτά αναπτύσσονται σε διαφορετικά υψόμετρα και σε διαφορετικές πλευρές των βουνών. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων 33 περίπου ωρών του , περπάτησε προς τα βόρεια από ψηλά κοντά στη γραμμή των δέντρων, περίπου στα 2.300 μέτρα (7.500 πόδια), στη συνέχεια πίσω στο δάσος, μέσα από ένα φαράγγι και πίσω μέχρι τα 3.000 μέτρα (9.800 πόδια) .
Το βιαστικό ταξίδι του Ötzi μπορεί να συνδέεται με την αιτία του θανάτου του, σύμφωνα με άλλες έρευνες. Μέρες πριν πεθάνει, υπέστη ένα τραύμα από μαχαίρι στο δεξί του χέρι και λίγο πριν πεθάνει, δέχθηκε ένα χτύπημα στην πλάτη του . Ο πολυτελής εξοπλισμός του δείχνει ότι μπορεί να ήταν κάποιου είδους ηγέτης , ο οποίος ίσως συμμετείχε σε έναν αγώνα εξουσίας. Το χάλκινο τσεκούρι , για παράδειγμα, ήταν φτιαγμένο με χαλκό που εισήχθη από την Τοσκάνη και παρόμοια τσεκούρια απεικονίζονταν σε πέτρινα γλυπτά και βρέθηκαν σε τάφους εκείνης της εποχής, υποδηλώνοντας ότι αυτοί οι πέλεκυς ήταν σύμβολα υψηλού επιπέδου. Το καπέλο του από γούνα αρκούδας , τα ρούχα και η σειρά εργαλείων του ήταν κατασκευασμένα με δεξιοτεχνία.
Περπατώντας δίπλα στα ρούχα και τα υπάρχοντά του Ötzi που βρίσκονται σε προθήκες στο μουσείο, ο Έγκερ σταματά και κοιτάζει το παλτό του, φτιαγμένο από λωρίδες μαύρης και καφέ γούνας κατσίκας και προβάτου. "Είναι ζεστό και μακρύ, και είναι επίσης πολύ προσεγμένο. Δεν είναι μόνο λειτουργικό, είναι και όμορφο."
Ο Putzer επισημαίνει τον εκλεπτυσμένο σχεδιασμό των παπουτσιών του Ötzi: «Ο Ötzi φορούσε παπούτσια που ήταν πραγματικά προσαρμοσμένα στα ψηλά βουνά, με μια πολύ δυνατή, σφιχτή σόλα από δέρμα αρκούδας και ήταν γεμισμένα με σανό για ζεστασιά». Το επάνω μέρος ήταν κατασκευασμένο από ελαστικό δέρμα ελαφιού. Αυτά τα ανθεκτικά υποδήματα ήταν πολύ διαφορετικά από τα ελαφρύτερα υποδήματα που βρίσκονταν σε πεδινές κοινότητες εκείνης της εποχής, λέει ο Putzer, σε μέρη όπως οι αλπικοί παραλίμνιοι οικισμοί, γνωστοί ως στοιβακοί κατοικίες . "Τα παπούτσια από αυτές τις λίμνες ήταν βασικά σανδάλια. Ακόμα και σήμερα, μόνο οι τουρίστες φορούν σανδάλια τέτοια εδώ στα βουνά", λέει.
Ο σχεδιασμός άλλων αλπικών εργαλείων, όπως τα παπούτσια για χιόνι και τα έλκηθρα, παρέμεινε επίσης σχεδόν ίδια εδώ και εκατοντάδες, ακόμη και χιλιάδες χρόνια, επειδή λειτουργεί, λέει: «Ακόμα και τότε, ήξεραν τι χρειάζονταν για να διασχίσουν αυτές τις αλπικές κορυφογραμμές. και ήταν καλά προετοιμασμένοι». Στο μουσείο στο Bolzano, το αρχαιότερο παπούτσι χιονιού στον κόσμο , το οποίο ανακαλύφθηκε επίσης κατά μήκος των ιταλο-αυστριακών συνόρων, εκτίθεται μαζί με άλλα καθημερινά αντικείμενα που βρέθηκαν στον πάγο, όπως ένα έλκηθρο αιώνων. Όλα έχουν παρόμοια σχεδίαση με τα σύγχρονα αντίστοιχα.
Ο Reitmaier λέει ότι άλλα ευρήματα από αλλού στις Άλπεις, όπως εργαλεία και όπλα από το Schnidejoch, δείχνουν μια παρόμοια περίπλοκη κατανόηση του τι χρειάζεται για να αντιμετωπίσεις τα βουνά. "Χρησιμοποιούσαν το κατάλληλο ξύλο για κάθε σκοπό, και πάντα τα καλύτερα υλικά. Σήμερα θα το λέγαμε υψηλής τεχνολογίας", λέει.
Φοβισμένοι Ρωμαίοι
Τα ευρήματα των παγετώνων είναι ιδιαίτερα επειδή είναι εξαιρετικά καλά διατηρημένα, λέει ο Reitmaier – και επειδή οι άνθρωποι και τα αντικείμενα συνήθως κατέληγαν στο βουνό στα μισά του δρόμου μιας εργασίας ή ενός ταξιδιού, στη μέση της συνηθισμένης ζωής.
«Δεν είναι σαν έναν τάφο, όπου το περιεχόμενο αντικατοπτρίζει μια τελετή ταφής», λέει. "Αντίθετα, ο Ötzi και οι άλλοι αρπάχτηκαν από τη ζωή, από τις καθημερινές τους δραστηριότητες. Είναι σαν μια χρονοκάψουλα, πολύ διαφορετική από άλλες αρχαιολογικές πηγές."
Τα αντικείμενα είναι «πράγματα που δεν θα βρίσκαμε ποτέ στην κοιλάδα, γιατί θα σαπίσουν εκεί κάτω – όπως εξοπλισμός από ξύλο, δέρμα, γούνα και ούτω καθεξής», λέει.
Ενώ πολλά από αυτά τα αντικείμενα ανήκαν σε ανθρώπους που πέρασαν όλη τους τη ζωή στις Άλπεις, άλλοι έβλεπαν κυρίως τα βουνά ως κάτι για να διασχίσουν όσο το δυνατόν γρηγορότερα – οι Ρωμαίοι, για παράδειγμα.
«Οι Ρωμαίοι περιγράφουν το τοπίο των Άλπεων, πόσο τρομερό είναι, αλλά επαινούν επίσης το τυρί από τις Άλπεις και γράφουν ότι είναι νόστιμο», λέει ο Putzer. Αλλά οι Ρωμαίοι χρησιμοποίησαν πραγματικά τις Άλπεις μόνο ως πέρασμα, για εμπόριο και για τις στρατιωτικές τους εκστρατείες σε όλη την Ευρώπη, προσθέτει. Υπολείμματα ρωμαϊκών στρατιωτικών οικισμών έχουν βρεθεί στα βουνά, στα 2.200 μέτρα (7.200 πόδια) πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας - σε αυτήν την περίπτωση, όχι σε παγετώνα, αλλά απλώς σε μια ψηλή τοποθεσία που πρόσφερε στρατηγική θέα στις κοιλάδες από κάτω.
«Οι Ρωμαίοι δεν ήταν μεγάλοι θαυμαστές των ψηλών βουνών», συμφωνεί ο Reitmaier. «Γρήγορα δημιούργησαν ένα καλοφτιαγμένο οδικό δίκτυο, στα κύρια περάσματα, και άφησαν πίσω τους κάποια ίχνη σταθμών στα βουνά, όπου άλλαξαν άλογα – υποδομές για την αυτοκρατορία, κυρίως». Άφησαν επίσης ρωμαϊκά νομίσματα σε διασταυρώσεις, «για ασφαλές πέρασμα από τις Άλπεις», προσθέτει.
Οι Ρωμαίοι συγγραφείς έγραψαν ζωηρά για το επικίνδυνο έδαφος των Άλπεων και την απειλή της πτώσης βράχων και των χιονοστιβάδων , καθώς και για τον κίνδυνο της υπερβολικής κατανάλωσης αλπικού τυριού .
Η γυναίκα με τα περίεργα παπούτσια
Δεν είναι μόνο το βαθύτερο παρελθόν που προσφέρει μυστήρια. Ένα από τα πιο περίεργα ευρήματα παγετώνα δεν είναι τόσο παλιά σε σύγκριση με τα άλλα – η νεαρή γυναίκα με τα αταίριαστα παπούτσια και το ανδρικό παλτό, που βρέθηκε στον παγετώνα Porchabella στην Ελβετία, η οποία πέθανε γύρω στο 1685. Είχε ψείρες στα μαλλιά της και κρατούσε μια χτένα να προσπαθήσει να τα αντιμετωπίσει. Παρά τις έντονες λεπτομέρειες του εξοπλισμού της, η ταυτότητά της παραμένει άγνωστη.
«Όταν μιλάμε για την ιστορία της, γίνεται αμέσως πολύ εικαστική», λέει ο Reitmaier. "Δεν ξέρουμε αν ήταν μόνη ή με άλλους. Δεν ξέρουμε γιατί ήταν εκεί. Ήταν αρκετά καλά εξοπλισμένη και είμαι σίγουρος ότι ήξερε ότι πήγαινε στα ψηλά βουνά."
Δεν ήταν βοσκός, λέει, και η τοποθεσία καθιστούσε απίθανο να έψαχνε για ένα χαμένο ζώο. Επισημαίνει ότι εκείνη την εποχή, η Ευρώπη είχε καταστραφεί και εξαθλιωθεί πολύ πρόσφατα από τον Τριακονταετή Πόλεμο και μπορεί να μετανάστευε ως αποτέλεσμα, ίσως με μια ομάδα ανθρώπων – «αλλά και πάλι, αυτό είναι απλώς εικασίες», προειδοποιεί.
Τι να κάνετε αν ανακαλύψετε ένα αρχαίο τεχνούργημα
Πολλά πτώματα ή αντικείμενα που άλλαξαν την ιστορία στα ψηλά βουνά ανακαλύφθηκαν από τουρίστες – συμπεριλαμβανομένου του Ötzi, τον οποίο ανακάλυψε ένα ζευγάρι που έκανε πεζοπορία στις Άλπεις.
Εάν εντοπίσετε ένα πιθανό εύρημα σε έναν παγετώνα - ας πούμε, ένα περίεργο ξύλινο αντικείμενο που προεξέχει από τον πάγο - ο πρώτος κανόνας είναι να μην το αγγίξετε, συμβουλεύουν οι ειδικοί. Αντίθετα, συνιστούν τη λήψη φωτογραφιών και την ενημέρωση των τοπικών αρχαιολογικών αρχών ή, σε περίπτωση πτώματος, της αστυνομίας. Στην Ελβετία, η εφαρμογή IceWatcher επιτρέπει στους ανθρώπους να υποβάλλουν φωτογραφίες και πληροφορίες σχετικά με τέτοια ευρήματα.
Ιδιωτικό δωμάτιο στο νοσοκομείο
Ο Ötzi μπορεί να συνεχίσει να αποκαλύπτει περισσότερα μυστικά καθώς η έρευνα για το σώμα και τα υπάρχοντά του συνεχίζεται. Εκτίθεται διακριτικά, πίσω από ένα μικρό παράθυρο σε ένα θαμπό πλαϊνό δωμάτιο, έτσι ώστε οι επισκέπτες να μπορούν να αποφασίσουν αν θέλουν να τον δουν ή να επισκεφθούν μόνο το κύριο μέρος του μουσείου. Σε περίπτωση προβλήματος στο μουσείο, δύο άλλα κελιά ψύξης διατηρούνται έτοιμα για αυτόν στην πόλη ανά πάσα στιγμή, ένα από αυτά στο κεντρικό νοσοκομείο του Bolzano, λέει ο Egger.
Εν τω μεταξύ, ο πάγος που τον αποκάλυψε κάποτε έχει υποχωρήσει περαιτέρω. "Επισκέφτηκα για πρώτη φορά την τοποθεσία όπου βρέθηκε το 1993 και όταν ανεβείτε εκεί σήμερα, βλέπετε πόσο μαζικά έχει συρρικνωθεί ο παγετώνας. Δεν χρειάζεστε γενιές για να το τεκμηριώσετε αυτό, αρκεί μια ζωή για να δείτε την αλλαγή." λέει ο Putzer.
Όσο πολύτιμα κι αν είναι αυτά τα ευρήματα, οι αρχαιολόγοι προειδοποιούν ότι γενικά, οι παγετώνες που εξαφανίζονται είναι κακά νέα – όχι μόνο για το περιβάλλον αλλά και για την κατανόηση της ιστορίας μας. Χωρίς τον πάγο, τα τεχνουργήματα σύντομα διαλύονται, λέει ο Reitmaier.
Περισσότερα σαν αυτό:
• Πώς η κλιματική αλλαγή αναδιαμορφώνει τις Άλπεις
«Είναι σαν να αφήσεις ανοιχτό τον καταψύκτη σου και μετά κάποια στιγμή το κατεψυγμένο κρέας εκεί μέσα σαπίσει και τελικά θα φύγει», λέει. «Γι' αυτό πρέπει πραγματικά να απευθυνθούμε στο κοινό, στους λαϊκούς ανθρώπους, που κάνουν πεζοπορία στις Άλπεις, να μας ειδοποιήσουν εάν εντοπίσουν ένα πιθανό εύρημα, επειδή αυτές οι περιοχές είναι τεράστιες και δεν μπορούμε να τις παρακολουθήσουμε όλες».
Φοβάται ότι «η αρχαιολογία των παγετώνων μπορεί να αποδειχθεί ένα πολύ βραχύβιο πεδίο – μόλις φύγει ο πάγος, δεν θα έχουμε πια αυτό το αρχείο στους παγετώνες».
Στο μεταξύ, κάθε ανακάλυψη έχει σημασία. "Πρέπει να εξοικονομήσουμε όσο μπορούμε περισσότερο και να εξηγήσουμε στους ανθρώπους ότι ακόμη και το πιο μικροσκοπικό αντικείμενο μπορεί να πει μια συναρπαστική ιστορία. Αυτό είναι το πιο σημαντικό μήνυμα που πρέπει να περάσει: ακόμα κι αν φαίνεται απλό και όχι τόσο παλιό, μπορεί πραγματικά να είναι πραγματικά συναρπαστικό και πολύ, πολύ παλιά."
Σχόλια