Τα μυστικά της διαδρομής εξαγωγής του κουρδικού πετρελαίου και οι αντιδράσεις
"η Ερμπίλ πληρώνει ένα δολάριο στην Τουρκία και στο Ισραήλ για κάθε βαρέλι που διέρχεται από το έδαφός τους"
Ενισχυμένη ασφάλεια γύρω από τις αποθήκες
της Ασκελόν και του Eilat.
O αγωγός που διέρχεται από το Ισραήλ, από τη Ασκελόν μέχρι το Eilat είναι
ο πραγματικός στόχος της αύξησης των εκτοξεύσεων πύραυλων Grad κατά της Ασκελόν
και των εγγύς παράκτιων περιοχών, σύμφωνα με τις στρατιωτικές πηγές του DEBKAfile. Αυτή
η τάση έχει επιταχυνθεί από το άνοιγμα, αυτό το μήνα, μιας διαδρομής διέλευσης
για τις εξαγωγές πετρελαίου από την Περιφερειακή Κυβέρνηση του Κουρδιστάν (KRG)
στο Βόρειο Ιράκ, μέσω της Τουρκίας και του Ισραήλ.
Η Ισλαμική Τζιχάντ και
άλλοι σαλαφιστές τρομοκράτες στη Γάζα είναι σε συνεργασία με την ομάδα Ansar
al-Maqdis Bayt που ανήκει στην Αλ Κάιντα και επιχειρεί από το Σινά. Όλοι
αυτοί αποτελούν πιθανές πηγές για την αύξηση των εκτοξεύσεων πυραύλων και έχουν
σίγουρα μη στρατιωτικούς στόχους στο στόχαστρο, αλλά η αύξηση που παρατηρήθηκε
τις τελευταίες ημέρες, είναι μια σαφής προσπάθεια να καταστρέψουν αυτή τη νέα
κουρδική διαδρομή εξαγωγής. (Βλ. χάρτη παραπάνω).
Η Ισλαμική Τζιχάντ και η
Αλ Κάιντα στο Σινά αποτελούν ένα πολύ περίεργο δίδυμο: οι
υποστηρικτές τους, το Ιράν και το Ισλαμικό Κράτος στο Ιράκ και το Λεβάντε
βρίσκονται σε διαμάχη στο Ιράκ . Αλλά μοιράζονται κοινό
συμφέρον να εμποδίσουν το Ισραήλ να χρησιμοποιήσει τα μικρά πετρελαϊκά
λιμάνια του, Ashkelon και Eilat, για να γίνει ένας σημαντικός μεταφορέας του
κουρδικού πετρελαίου.
Λόγω της γεωγραφικής του θέσης
και των υποδομών του, το Ισραήλ έγινε γρήγορα ένας σημαντικός παράγοντας
στον πόλεμο στο Ιράκ και τις μελλοντικές εξελίξεις του.
Το Ιράν θέλει περισσότερο από
οτιδήποτε άλλο, να θέσει τέρμα σε αυτές τις πωλήσεις πετρελαίου από τις πετρελαιοπηγές
του Βόρειου Ιράκ, κοντά στο Κιρκούκ, ενώ το ΙΚΙΛ θεωρεί
το ιρακινό πετρέλαιο ως ένα σημαντικό λάφυρο πόλεμου και στρατηγικό
πλεονέκτημα, όπως και τις άλλες πετρελαιοπηγές που ελέγχει στην Ανατολική
Συρία.
Το ΙΚΙΛ χρησιμοποιεί ήδη το λαθρεμπόριο των προϊόντων των πετρελαιοπηγών
της Συρίας ως σημαντική πηγή πόρων, η οποία φέρεται να του αποφέρει περίπου
1 δισ. δολάρια ετησίως.
Με τον έλεγχο των πετρελαιοπηγών του
Ιράκ, των διυλιστηρίων και αγωγών του, η ομάδα αυτή που συνδέεται με την Αλ
Κάιντα θα μπορούσε εύκολα να διπλασιάσει ή ακόμα και τριπλασιάσει τα
ετήσια έσοδά της από το πετρέλαιο.
Ο ρόλος και η θέση του Ισραήλ κινδυνεύουν
να καταπνίξουν αυτά τα σχέδια .
Τόσο η Τεχεράνη, η οποία έχει επιρροή [μέσω
της Πατριωτικής Ένωσης του Κουρδιστάν (PUK) του Τζαλάλ Ταλαμπανί] και δικά
της σχέδιά για το Κιρκούκ [που δηλώνεται από τους Κούρδους ως τη
Ιερουσαλήμ τους και ιστορική τους πρωτεύουσα], τόσο και το ΙΚΙΛ ήταν έκπληκτοι
όταν ανακάλυψαν ότι ο Τούρκος Πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είχε
προσυπογράψει μια κουρδο-τουρκο-ισραηλινή συμφωνία κατανόησης σχετικά με αυτή τη
διαδρομή εξαγωγής του κουρδικού πετρελαίου.
Η εφαρμογή αυτής της συναλλαγής
δεν έχασε καθόλου χρόνο, μόλις μπήκαν οι Κούρδοι Πεσμαργκά στο Κιρκούκ, ενώ τα ιρακινά
στρατεύματα τράπηκαν σε φυγή με την άφιξη των τζιχαντιστών μαχητών του ΙΚΙΛ.
Πεσμαργκά σε εκπαίδευση.
Το αργό περνά από το Τζεϊχάν, τη πόλη-λιμάνι
της Τουρκίας στη Μεσόγειο. Από εκεί φορτώνεται σε δεξαμενόπλοια που
παίρνουν πορεία για τη Ashkelon, όπου το φορτίο εκφορτώνεται, είτε για να
αποθηκευθεί είτε για να τροφοδοτήσει τον δι-ισραηλινό αγωγό (Trans-Israel
Pipeline) με μήκος 254 χιλιόμετρα.
Παραδοσιακά, αυτός ο αγωγός έχει
υπηρετήσει πετρελαϊκές εταιρείες από τη Ρωσία και την Κεντρική Ασία
(Αζερμπαϊτζάν, μεταξύ άλλων) που χρησιμοποιούν το Ισραήλ ως ενδιάμεσο για τις
εξαγωγικές πωλήσεις τους σε χώρες της Ασίας.
Αλλά με την άφιξη των πρώτων
κουρδικών φορτίων τις τελευταίες εβδομάδες, ο αγωγός άρχισε να λειτουργεί σε
δυναμικότητα που ισοδυναμεί με 20 εκατομμύρια τόνους ετησίως.
Οι πηγές μας αποκαλύπτουν ότι το Κουρδιστάν,
το οποίο εξάγει 120.000 βαρέλια πετρελαίου την ημέρα, έχει ήδη στείλει δύο
εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου στο Ισραήλ μέσω του Τζεϊχάν. Το
μεγαλύτερο μέρος αυτού του φορτίου θα πρέπει να φτάσει στο Ashkelon και Eilat
στις μέρες που έρχονται.
Οι γνώστες της βιομηχανίας
πετρελαίου πιστεύουν ότι η Ερμπίλ (πρωτεύουσα του Κουρδιστάν) πληρώνει ένα
δολάριο στην Τουρκία και στο Ισραήλ για κάθε βαρέλι που διέρχεται από
το έδαφός τους.
Ενώ αυτό το πετρελαϊκό κανάλι μεταξύ
της Τουρκίας και του Ισραήλ είναι υπό σύσταση, οι Δυτικές στρατιωτικές πηγές
λένε ότι τα Πολεμικά Ναυτικά αυτών
των δύο χωρών έχουν ενισχύσει τη συνεργασία τους στην Ανατολική
Μεσόγειο, με σκοπό την ασφάλεια των δεξαμενόπλοιων και του πολύτιμου φορτίου
τους.
Προσθέτουν ότι το Ισραήλ έχει
λάβει ειδικά μέτρα ασφαλείας για να ενισχύσει την άμυνά του έναντι
τρομοκρατικών επιθέσεων και επιθέσεων με πυραύλους στο Eilat και τον Κόλπο της
Άκαμπα, φοβούμενο ότι οι Ιρανοί πράκτορες και οι πολιτοφυλακές του Ισλαμικού
Κράτους του Ιράκ και του Λεβάντε, νεοφερμένοι στο Σινά, να βάλουν στο στόχαστρο
τα τερματικά του Eilat και τα δεξαμενόπλοια γεμάτα με κουρδικό πετρέλαιο.
[ΥΓ: είναι ακόμα δύσκολο να
διακρίνει κανείς τα νέα σύνορα και ρήγματα που προκύπτουν, την ώρα που το Ιράκ
μετά από τη Συρία καταρρέει σε τρεις ξεχωριστές οντότητες. Ο Μασούντ
Μπαρζανί έδωσε ισχυρό μήνυμα, αφήνοντας σαφώς να εννοηθεί ότι πλησιάζει ο
καιρός για την ανεξαρτησία. Αυτό θα είναι δυνατό μόνο εάν η Περιφερειακή Κυβέρνηση
του Κουρδιστάν (KRG) θα καταφέρει να ισορροπήσει το έλλειμμα του
προϋπολογισμού, λόγω της αναστολής των κεντρικών ιρακινών εμβασμάτων, και συνεπώς
να εξάγει το πετρέλαιο της. Τόσο οι Κούρδοι όσο και οι Ισραηλινοί διαψεύδουν
σε αυτό το στάδιο, τη άφιξη δεξαμενόπλοιων στα ισραηλινά ύδατα. Ωστόσο, αυτό
το σχέδιο διέλευσης υφίσταται, είτε πραγματικό είτε όχι.
Στο επίπεδο της γεωστρατηγικής, τα
μπλοκ σχεδιάζονται, αντιτίθενται, αλλά μπορεί και επίσης να συνάψουν προσωρινές
συμμαχίες για να εμποδίσουν την επίθεση του ενός η του άλλου αντιπάλου, που θα
άλλαζε την κατάσταση.
Αν το Κιρκούκ, μελλοντική
πρωτεύουσα του Κουρδιστάν, γινόταν ένα είδος «Κουρδικού Ιερουσαλήμ»,
αντανακλώντας την άλλη, την Ισραηλινή, στο Βόρειο Ιράκ και αλληλοεπικαλυπτόμενη
τη Τουρκία, τη Συρία και το Ιράν, είναι βέβαιο ότι αυτές οι περιφερειακές
δυνάμεις δεν θα το δεχθούν χωρίς να προκαλέσουν μια άλλη περιφερειακή
σύγκρουση.
Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι
το Ισραήλ θα κέρδιζε το πρώτο σύμμαχο στη
Μέση Ανατολή εις βάρος των άλλων περιφερειακών παικτών]
DEBKAfile Αποκλειστική Ανταπόκριση της 25 Ιουνίου 2014,
24:12 (IDT)
Προσαρμογή: Marc
Brzustowski .
Σχόλια