Το ιωβηλαίο του Οίκου των Ρομάνοφ

© Φωτογραφία: ru.wikipedia.org

Στις 21 Ιουλίου η Ρωσία γιορτάζει ένα σημαντικό για το Ρωσικό κράτος ιωβηλαίο. Ακριβώς 400 χρόνια πριν στο ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο Κρεμλίνο της Μόσχας πραγματοποιήθηκε η ενθρόνιση του Μιχαήλ Ρομάνοφ

Ο 16χρονος έφηβος ανέβηκε στο τσαρικό θρόνο σε μια δύσκολη για τη χώρα στιγμή, σηματοδότησε την αρχή της δυναστείας των Ρομάνοφ, και το γεγονός αυτό καθόρησε την πορεία της Ρωσίας, την οποία αυτή ακολουθούσε πάνω από 300 χρόνια. Ο τελευταίος των Ρομάνοφ, ο αυτοκράτορας Νικόλας Β΄, εκτελέστηκε από τους Μπολσεβίκους 95 χρόνια πριν τον Ιούλιο του 1918, μετά από την επανάσταση.

Ο Μιχαήλ Ρομάνοφ εξελέγη τσάρος κατά τη διάρκεια του Ζέμσκι Σομπόρ (Μεγάλης Εθνοσυνέλευσης) το Φεβρουάριο του 1613. Παρά το γεγονός ότι ήταν πολλοί οι υποψήφιοι για το θρόνο, ο νεαρός Ρομάνοφ πήρε σχεδόν όλες τις ψήφους, αφηγείται ο ιστορικός Αντρέι Σάχαροφ.

Σχετικά με την υποψηφιότητά του βρέθηκαν σύμφωνες οι αντιμαχόμενες δυνάμεις. Πρώτον, ήταν ένας νεαρός άνδρας, και η ομάδα των Μπογιάρων, η οποία ήταν η ρωσική αριστοκρατία της εποχής εκείνης, θεώρησε ότι θα μπορούσαν να τον ελέγχουν εύκολα και με αυτό τον τρόπο να ασκούν την εξουσία των Μπογιάρων. Δεύτερον, ο Μιχαήλ Ρομάνοφ είχε μεγάλη υποστήριξη των Κοζάκων, οι οποίοι ήταν μια μεγάλη στρατιωτική δύναμη. Οι τελευταίοι ευνοούσαν την οικογένεια των Ρομάνοφ και στην πραγματικότητα ανάγκασαν τους Μπογιάρους να εκλέξουν τον Μιχαήλ Ρομάνοφ.

Ο Μιχαήλ Ρομάνοφ ανέβηκε στο θρόνο σε μια δύσκολη για τη χώρα στιγμή, σπαραζόμενη από εσωτερικές ταραχές, από ξένους εισβολείς, από εσωτερική αναδιανομή της εξουσίας. Από την εκλογή μέχρι την ενθρόνιση πέρασαν μερικοί μήνες, οι οποίοι συμπεριλάμβαναν πολλά δραματικά γεγονότα. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο σοφός, παρά τη μικρή ηλικία, νεοεκλεγμένος κυβερνήτης, κατάφερε να συσπειρώσει γύρω του όχι μόνο τους υποστηρικτές του, αλλά και τους μανιασμένους αντιπάλους του, υποστηρίζει ο ιστορικός Μιχαήλ Μιαχκόφ

Ο Μιχαήλ Ρομάνοφ δεν ήταν ένας εξέχων πολιτικός, όπως ο Ιβάν ο Τρομερός ή ο Πέτρος Α΄, δεν μπορούμε να τον χαρακτηρίσουμε ως χαρισματικό. Ήταν αρκετά καχεκτικός. Αλλά αυτό ήταν ένα χαρακτηριστικό όλων των πρώτων Ρομάνοφ: ενθρονίζονταν σε πολύ μικροί και ήταν καχεκτικοί. Λόγω αυτού, σχεδόν αμέσως βρίσκονταν υπό τη φροντίδα των μεγάλων, πιο έμπειρων πολιτικών. Εκείνη τη περίοδο της ιστορίας της Ρωσίας, αμέσως μετά από την περίοδο των ταραχών, αυτή η πρακτική ήταν η πιο λογική. Να μην γίνονται απότομες κινήσεις, σταδιακά να εδραιωθεί στην εξουσία, να αποκτήσει κύρος – ήταν η σωστή απόφαση των Ρομάνοφ.

Ο πρώτος από τους Ρομάνοφ βασίλευσε 32 χρόνια. Η περίοδος της βασιλείας του σημαδεύτηκε επίσης από τη δημιουργία μιας ισχυρής κεντρικής εξουσίας σε όλο το έδαφος της χώρας, είχε αναδιοργανωθεί ο ρωσικός στρατός, ιδρύθηκαν τα πρώτα χυτοσιδηρουργεία, σιδηρουργεία, και εργοστάσια όπλων. Ο Μιχαήλ Ρομάνοφ υπέγραψε τη λεγόμενη συνθήκη της «Αιώνιας ειρήνης» με τη Σουηδία, σύμφωνα με την οποία στη Ρωσία είχαν επιστραφεί τα βορειοδυτικά της εδάφη. Είχαν συναφθεί διπλωματικές σχέσεις με την Πολωνία, χάρη στις οποίες ο Πολωνός βασιλιάς και ο Μέγας Δούκας της Λιθουανίας Βλαντισλάβ Δ΄ σταμάτησε να διεκδικεί το ρωσικό θρόνο.

Η βασιλεία του Μιχαήλ Ρομάνοφ ήταν αυτή που καθόρισε την πορεία ανάπτυξης της Ρωσίας για μερικούς αιώνες. Ο επικεφαλής της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας πατριάρχης Κύριλλος είπε σχετικά με αυτό τα ακόλουθα:

Γνωρίζουμε ότι κατά τη διάρκεια των 300 ετών της βασιλείας της δυναστείας των Ρομάνοφ, η χώρα μας από ένα μικρό κράτος έγινε μια μεγάλη δύναμη από τη Βαλτική θάλασσα έως τον Ειρηνικό ωκεανό. Η Ρωσία μέχρι την έναρξη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου είχε παρουσιάσει θαύματα στην οικονομική, κοινωνική και πολιτική ανάπτυξη. Και το γεγονός αυτό πήγαζε σ το εθνικό δυναμικό της Ρωσίας.

Μιλένα Φάουστοβα