Η Goldman, τα ξέφρενα πάρτι και η αποθέωση του χρήματος
Μόνο
αγγελικά πλασμένος δεν είναι ο κόσμος της Goldman Sachs. «Η Goldman
Sachs κάνει θεάρεστο έργο», είχε πει το 2009 ο διευθύνων σύμβουλός της,
Lloyd Blankfein. Κανείς δεν τον είχε πιστέψει, βέβαια, αφού το κάθε άλλο
παρά… χριστιανικό προφίλ της τράπεζας ήταν γνωστό σε όλους, ακόμα και
πριν αυτή βάλει το χέρι της στην ευρωπαϊκή κρίση χρέους και στα όσα
έφεραν την ελληνική οικονομία στη σημερινή της κατάσταση.
Η Goldman έχει χαρακτηριστεί σαν ένα «μεγάλο καλαμάρι-βρικόλακας, που
έχει τυλιχτεί γύρω από την ανθρωπότητα και χώνει διαρκώς τα πλοκάμια
της, ρουφώντας το αίμα, όπου μυριστεί χρήμα». Η τράπεζα – κολοσσός το
επόμενο διάστημα θα είναι και πάλι το πρώτο θέμα συζήτησης στους
διεθνείς επενδυτικούς και οικονομικούς κύκλους, καθώς την επόμενη
εβδομάδα ο Greg Smith, πρώην στέλεχος της τράπεζας, που παραιτήθηκε το
Μάρτιο, εν μέσω μίας κρίσης συνειδήσεως θα κυκλοφορήσει ένα βιβλίο με
τίτλο, «Why I Left Goldman Sachs».
Στο συγκεκριμένο
βιβλίο ο Smith βγάζει τα «άπλυτα» της Goldman Sachs βγάζει στη φόρα.Το
πρώτο κεφάλαιο που διέρρευσε στον ξένο Τύπο, ρίχνει φως στην κουλτούρα
της αλαζονείας και της αποθέωσης του χρήματος που επικρατεί μέσα στην
τράπεζα.
Καψώνια για τους
«νεοσύλλεκτους» αλλά και ξέφρενα πάρτι στο Λας Βέγκας που καταλήγουν σε
ένα τζακούζι, μαζί με μία γυμνόστηθη που ακούει στο όνομα «Κυρία
Σιλικόνη» για τα golden boys. Αυτή είναι η ζωή στη Goldman Sachs,
τουλάχιστον σύμφωνα με τον Greg Smith. Το πρώτο κεφάλαιο τιτλοφορείται
«δεν ξέρω, αλλά θα μάθω» και περιγράφει την πρώτη εμπειρία του Smith
στην Goldman Sachs, όταν, σε ηλικία 21 ετών, τον Ιούνιο του 2000 έφτασε
στα γραφεία της τράπεζας στη Νέα Υόρκη, για μία καλοκαιρινή μαθητεία.
Μόλις μπήκε στο
κτίριο, έλαβε μία υποτιμητική, φανταχτερή πορτοκαλί κάρτα ταυτότητας,
την οποία έπρεπε πάντα να φορά. Το χρώμα της είχε επιλεγεί επίτηδες, για
να ξεχωρίζουν οι αρχάριοι, η «πλέμπα» από τους υπόλοιπους, γράφει.
Εκεί, οι μαθητευόμενοι
έπρεπε να υφίστανται κάθε λογής καψώνια. Δεν είχαν ούτε καν καρέκλες
για να κάτσουν μέσα στο trading desk. Ο καθένας από αυτούς έπρεπε να
κουβαλά όπου πηγαίνει ένα σκαμνάκι…
Ο Smith θυμάται ότι
ένας αντιπρόεδρος εξευτέλισε έναν μαθητευόμενο που δεν γνώριζε αρκετά
για τη στάση της Goldman Sachs απέναντι στις μετοχές της Microsoft. Ο
μαθητευόμενος έβαλε τα κλάματα και έφυγε τρέχοντας από την αίθουσα.
Όμως, για εκείνους που
θα καταφέρουν να μετατρέψουν τη μαθητεία τους σε μία θέση στο trading
desk, η ζωή αλλάζει για πάντα. Ο πρώην trader περιγράφει ένα
Σαββατοκύριακο που πέρασε μαζί με συναδέλφους του από την Goldman στο
Λας Βέγκας. Έπιναν μέχρι τελικής πτώσης και τζόγαραν επί 24ωρου βάσης
μέσα στο 5στερο ξενοδοχείο τους, γράφει. Ήταν τέτοια η άγνοιά τους για
την αξία του χρήματος που ένας από τους συναδέλφους του του χάρισε έτσι
απλά μία μάρκα αξίας 1.000 δολαρίων, την οποία είχε μόλις κερδίσει,
λέγοντάς του: «Έτσι είναι τα πράγματα. Απόλαυσε το Σαββατοκύριακο».
Για να «ξεκουραστούν»
μετά από μία μέρα στο καζίνο, μπήκαν όλοι στο τζακούζι μαζί με μία
γυμνόστηθη γυναίκα, που άκουγε στο όνομα «Κυρία Σιλικόνη». Όλα αυτά,
εξηγεί, τον οδήγησαν να νιώθει αποτυχημένος όταν του ανακοινώθηκε το
μπόνους του για τη χρονιά, και αυτό ανερχόταν… μόλις στα 500.000
δολάρια. Για όλο τον κόσμο, ένα τέτοιο μπόνους (την ώρα που ο ετήσιος
μισθός του άγγιζε τα 200.000 δολάρια) είναι τεράστιο. Αλλά στον κόσμο
της Goldman Sachs, ήταν μια απογοήτευση.
Ο Smith δηλώνει σήμερα
ότι έφυγε από την Goldman για να απομακρυνθεί από αυτή την τοξική
κουλτούρα. Βέβαια, αυτό δεν σημαίνει ότι αρνήθηκε την προκαταβολή των…
1,5 εκατ. δολαρίων για το βιβλίο του…
Ο Smith διετέλεσε
στέλεχος σε funds της Goldman Sachs τα οποία είχαν πελάτες με ενεργητικό
1 τρισ. δολαρίων. Στην επιστολή παραίτησής του το Μάρτιο περιέγραφε πώς
ανατράπηκε πλήρως η κουλτούρα της αμερικανικής εταιρείας και πρώτος
στόχος είναι να πουλήσει στον πελάτη ό,τι εξασφαλίζει μεγαλύτερο κέρδος
στην ίδια. "Σήμερα, αν βγάζεις αρκετά χρήματα για την εταιρεία (και δεν
είσαι σχιζοφρενής δολοφόνος) θα προαχθείς σε μια θέση επιρροής",
ανέφερε. Παράλληλα επεσήμαινε πως το περιβάλλον στην Goldman Sachs είναι
τώρα περισσότερο τοξικό και καταστροφικό από ποτέ άλλοτε. Σύμφωνα με τα
όσα υποστήριξε ο Smith, η κορυφαία επενδυτική τράπεζα χρησιμοποιεί
οποιοδήποτε μέσο θεωρεί ότι θα την βοηθήσει να κερδίσει, ενώ δεν
διστάζει να φορτώσει στους πελάτες της όλη τη σαβούρα η οποία δεν της
είναι πια χρήσιμη. O Smith κατηγορούσε τον διευθύνοντα σύμβουλο της
Goldman, Lloyd Blankfein αλλά και τον πρόεδρο Gary Cohn, ότι
κατέστρεψαν την κουλτούρας της, γεγονός που αποτελεί την πιο σοβαρή
απειλή για την επιβίωση της φίρμας. Η επιστολή είχε προκαλέσει σάλο σε
βαθμό που ακόμα και ανταγωνιστές της Goldman Sachs έσπευσαν να την...
υπερασπιστούν. Ο επικεφαλής της JP Morgan, Jamie Dimon, για παράδειγμα,
με email προς τα στελέχη της τράπεζάς του καλούσε άπαντες να μην
εκμεταλλευτούν τα... υποτιθέμενα θέματα που αντιμετωπίζει η Goldman
Sachs.
Σημειώνεται πως οι
καταγγελίες είχαν οδηγήσει στη μείωση της χρηματιστηριακής αξίας της
Goldman Sachs κατά 2,15 δισ. ευρώ. Η μετοχή κατέγραψε κάθετη πτώση 3,4%
στη συνεδρίαση της 16ης Μαρτίου. Ήταν η τρίτη χειρότερη βουτιά που έκανε
μέσα σε μία συνεδρίαση η μετοχή της Goldman Sachs στην 81χρονη ιστορία
της ως εισηγμένης τράπεζας.
Πάντως σε αυτό στο
οποίο συμφωνούν όλοι, τόσο αυτοί που συμφωνούν με την κίνηση και τα
λεγόμενα του Γκρεγκ Σμιθ όσο και αυτοί που διαφωνούν, είναι ότι ο ίδιος
μπορεί να πει οριστικά αντίο σε μία καριέρα σε μεγάλη επενδυτική
τράπεζα. «Είναι τελειωμένος. Είναι ολοκληρωτικά τελειωμένος στη Wall
Street, δεν υπάρχει αμφιβολία», υποστηρίζουν στελέχη διεθνών τραπεζικών
κολοσσών. Επίσης, τόσο ο Smith όσο και η Goldman συμφωνούν, αν
πιστέψουμε τις δημόσιες τοποθετήσεις τους, ότι η επιτυχία της τράπεζας
είναι ταυτόσημη με την επιτυχία των πελατών της και ότι αν πάψουν να την
εμπιστεύονται, αυτό θα σημάνει το τέλος της τράπεζας. Και οι πελάτες
για την ώρα δεν φαίνεται να χάνουν την εμπιστοσύνη τους. «Οι πελάτες
επιλέγουν τους τραπεζίτες τους για κάποιο λόγο. Μπορεί να επιλέγουν την
Goldman επειδή πιστεύουν ότι είναι το είδος της τράπεζας που δεν θα τους
εκμεταλλευτεί ποτέ. Ή μπορεί να την επιλέγουν επειδή πιστεύουν ότι
παίρνουν το προϊόν που θέλουν ακόμα και τη στιγμή που η τράπεζα
μεγιστοποιεί τα οφέλη της», όπως είχε γράψει ο Economist. http://www.sofokleous10.gr
Σχόλια