Σε ποια χώρα ζει ο κ. Τσίπρας;

του Γιάννη Κολοβού

Αυτή η απορία σίγουρα προέκυψε στους αναγνώστες της συνέντευξης του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ και επίδοξου πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, η οποία δημοσιεύθηκε στο «Πρώτο Θέμα». Σε αυτήν, αναφερόμενος στο μεταναστευτικό πρόβλημα της χώρας, ο κ. Τσίπρας υπογράμμισε: «Καταρχήν, πρέπει να υπάρξει μία συγκεκριμένη πολιτική νομιμοποίησης. Αν είναι κάποιος χρόνια στην Ελλάδα και εργάζεται, πρέπει να έχει χαρτιά και ένα καθεστώς νόμιμης παραμονής. Το να μπορεί υπό τέτοιες συνθήκες να φέρει τη γυναίκα του και τα παιδιά του δεν είναι τόσο παράλογο».

Η απάντηση αυτή δείχνει ότι ο κ. Τσίπρας αγνοεί πολύ βασικές παραμέτρους του προβλήματος:
1) Αγνοεί ότι το Ευρωπαϊκό Σύμφωνο για την Μετανάστευση και το Άσυλο, το οποίο υπεγράφη στα μέσα Οκτωβρίου 2008 και από την χώρα μας, τονίζει ότι οι εκ των υστέρων νομιμοποιήσεις δεν θα πρέπει να είναι γενικευμένες, αλλά θα πρέπει να γίνονται μόνον κατόπιν εξέτασης κάθε συγκεκριμένης περίπτωσης.
2) Αγνοεί ότι το Ευρωπαϊκό Σύμφωνο για την Μετανάστευση και το Άσυλο επισημαίνει ότι η νόμιμη μετανάστευση θα πρέπει να λαμβάνει υπ’ όψιν της τις προτεραιότητες, τις ανάγκες και τις χωρητικότητες υποδοχής που καθορίζονται από κάθε κράτος-μέλος.
Πριν από την διατύπωση της πρότασης περί νέας εκ των υστέρων νομιμοποίησης μεταναστών, έγινε κάποια εκτίμηση των αναγκών της χώρας μας οι οποίες δεν μπορούν να καλυφθούν από εγχώριο εργατικό δυναμικό ή από εργαζόμενους προερχόμενους από χώρες-μέλη της ΕΕ; Μήπως έγινε κάποια αξιολόγηση των χωρητικοτήτων υποδοχής της χώρας μας από πλευράς κρατικών υποδομών; Οι εκατοντάδες χιλιάδες νέοι «συμπολίτες» μας θα χρειαστούν στέγη, περίθαλψη, εκπαίδευση των παιδιών τους, αστυνόμευση και λοιπές δημόσιες παροχές. Το κράτος μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες αυτές;
3) Τέλος, ο κ. Τσίπρας αγνοεί ότι, ήδη από το 2004, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε ειδική έκθεσή της για την σχέση νόμιμης και παράνομης μετανάστευσης, υπογράμμιζε ότι η αποτελεσματικότητα των (εκ των υστέρων) νομιμοποιήσεων μεταναστών έχει αμφισβητηθεί καθώς «προσφέρουν [οι νομιμοποιήσεις] μία μορφή ενθάρρυνσης της παράνομης μετανάστευσης». Κατά την Ευρωπαϊκή Επιτροπή οι προσπάθειες εκ των υστέρων νομιμοποίησης «δεν φαίνονται να έχουν μακροπρόθεσμη επίδραση στην μείωση του αριθμού των παρανόμων μεταναστών, αλλά αντιθέτως μπορεί να λειτουργήσουν ως πρόσθετος παράγων έλξης για τους παράνομους μετανάστες».
Πάντως, ακόμα και αν δινόταν μία ακόμα ευκαιρία εκ των υστέρων νομιμοποίησης, η οποία θα ήταν η πέμπτη μέσα σε μία δεκαπενταετία (οι προηγούμενες έλαβαν χώρα το 1997, το 2001, το 2005 και το 2007), σε τι θα διέφερε επί της ουσίας από τις προηγούμενες και γιατί θα επιτύγχανε εκεί που απέτυχαν εκείνες; Δεν αντιλαμβάνεται ο κ. Τσίπρας ότι οι εκ των υστέρων νομιμοποιήσεις, καθώς επιβραβεύουν δύο παραβάσεις του νόμου (μία του μετανάστη που εισήλθε παρανόμως και μία του εργοδότη που τον χρησιμοποίησε), δίνουν κίνητρο και σε άλλους μετανάστες να εισέλθουν με κάθε τρόπο στην χώρα με την ελπίδα ότι κάποια στιγμή και εκείνοι θα νομιμοποιηθούν; Δεν σκέπτεται, δηλαδή, ότι με τον τρόπο αυτό, μέσα σε λίγα χρόνια, θα έχει επιδεινωθεί το πρόβλημα, όπως ακριβώς έγινε και με τις προηγούμενες «ευκαιρίες» εκ των υστέρων νομιμοποίησης;
Επιπλέον, πιστεύει ο κ. Τσίπρας ότι μία νέα εκ των υστέρων νομιμοποίηση παρανόμων μεταναστών μπορεί να αποτελεί μέρος της λύσης του προβλήματος όταν το ποσοστό ανεργίας των ξένων υπηκόων στην χώρα μας είναι αρκετά υψηλότερο από εκείνο των Ελλήνων υπηκόων (25,2% έναντι 20,2% αντιστοίχως σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία) και όταν σχεδόν το 46% των ξένων υπηκόων που βρίσκονται στην χώρα μας αντιμετωπίζουν υψηλό κίνδυνο φτώχειας; Και πώς συμβιβάζεται η θέση του κ. Τσίπρα περί νέας νομιμοποίησης με την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για «αποσύνδεση της χορήγησης άδειας παραμονής από την ύπαρξη ορισμένου αριθμού ενσήμων»; Αν οι μετανάστες δεν έχουν αρκετή απασχόληση ώστε να συγκεντρώνουν έναν ορισμένο αριθμό ενσήμων, τότε τι όφελος έχει η παραμονή τους στην χώρα;
Ήδη η Ελλάδα φιλοξενεί περίπου 620.000 εκ των υστέρων νομιμοποιημένους μετανάστες. Αν η πρόταση του κ. Τσίπρα εφαρμοσθεί, τότε σε αυτούς θα προστεθεί ένας άγνωστος αριθμός νέων εκ των υστέρων νομιμοποιημένων μεταναστών (100.000, 200.000, 500.000, ακόμα περισσότεροι;) οι οποίοι θα μπορούν να φέρουν στην Ελλάδα συζύγους και παιδιά με αποτέλεσμα ο συνολικός αριθμός των διαμενόντων αλλοδαπών κυριολεκτικά να εκτοξευθεί σε απίστευτους αριθμούς! Και όλοι αυτοί θα έχουν δικαίωμα συμμετοχής στις δημοτικές εκλογές, ενώ στο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ προτείνεται επίσης «η διευκόλυνση της πολιτογράφησης, προπάντων για παιδιά μεταναστών». Έτσι σύντομα οι περισσότεροι εξ’ αυτών θα αποκτήσουν εύκολα και την ελληνική υπηκοότητα και θα μπορούν να ψηφίζουν και στις βουλευτικές εκλογές, προφανώς συντριπτικά υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ!
Αυτήν την εξέλιξη επιθυμούν για την Ελλάδα όσοι συμπολίτες μας σκέπτονται να ψηφίσουν υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ; Σε μία τέτοια χώρα επιθυμούν να μεγαλώσουν τα παιδιά και τα εγγόνια τους; Κατανοητή η οργή των συμπολιτών μας, κατανοητή και η απελπισία τους εμπρός σε μία πολύ δύσκολη οικονομική κατάσταση. Όμως, πάνω στην κάλπη ο οπτικός ορίζοντας των ψηφοφόρων θα πρέπει να διευρυνθεί και να μην περιοριστεί μόνο στα θέματα της οικονομίας. Το μεταναστευτικό πρόβλημα της χώρας και οι θέσεις του κάθε κόμματος επ’ αυτού θα πρέπει οπωσδήποτε να αποτελέσουν σημαντικό κριτήριο ψήφου.http://www.e-grammes.gr