Η ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΚΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ ΚΑΙ Η ΙΣΛΑΜΟΦΟΒΙΑ ΤΗΣ ΔΥΣΗΣ

Καθώς οι φόβοι της Δύσης για το που μπορεί να οδηγηθεί η εξέγερση της Αιγύπτου διευρύνονται, η πιο συχνή επωδός που ακούγεται είναι: «προσοχή στους Ισλαμιστές».

Πιο συγκεκριμένα, ο μεγάλος φόβος φαίνεται να είναι για μια τυχόν επικράτηση της Μουσουλμανικής Αδελφότητας. Οι περισσότεροι Αμερικανοί (και Ισραηλινοί) ανησυχούν για την επιρροή που ασκεί η εν λόγω οργάνωση, και για το τι ρόλο θα παίξει στην όποια νέα πολιτική κατάσταση προκύψει στη χώρα.
Τα  δυτικά ΜΜΕ ανησυχούν, και προβάλλουν το πιθανό ενδεχόμενο της εγκαθίδρυσης ενός στυγνού εξτρεμιστικού καθεστώτος, που θα ακυρώσει την υπάρχουσα ειρήνη με το Ισραήλ, καταπνίγοντας παράλληλα και τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Η Αιγυπτιακή Μουσουλμανική Αδελφότητα είναι μια σοβαρή δύναμη. Δεν πρέπει να υποτιμάται από το γεγονός ότι άλλες αντιπολιτευτικές δυνάμεις της χώρας έχουν τεθεί εκτός νόμου και διώκονται. Το ίδιο συμβαίνει και με την Αδελφότητα, αν και το καθεστώς την ανέχεται μέχρι κάποιου βαθμού. Όντας σε  κατάσταση ημιπαρανομίας, συμμετείχε σε κάμποσες εκλογικές αναμετρήσεις, όπου οι υποψήφιοι της κατέβηκαν ως ανεξάρτητοι, ή ως μέλη άλλων κομμάτων, και μάλιστα τα πήγε αρκετά καλά.
Σε κάποιες εκλογές τα πήγε τόσο καλά, που περιόρισε επίτηδες τις έδρες στις οποίες κατέβασε υποψήφιους, έτσι ώστε να μη πυροδοτήσει κάποια σκληρή αντίδραση από πλευράς του  καθεστώτος Μουμπάρακ. Ως ένα βαθμό, η Αδελφότητα αποτελεί την πιο οργανωμένη αντιπολιτευτική ομάδα της Αιγύπτου. Και υπάρχουν βάσιμοι λόγοι για να πιστεύουμε ότι στο μέλλον, θα παίξει σημαντικότατο ρόλο στα πολιτικά πράγματα της χώρας.
Πριν όμως η Δύση αρχίσει να φοβάται για το ενδεχόμενο της επικράτησης της Αδελφότητας, θα πρέπει να θυμηθούμε μερικά βασικά δεδομένα.
Το πρώτο είναι ότι στην Αίγυπτο, όπως και σε πολλές μουσουλμανικές και ιδιαίτερα αραβικές χώρες, το πολιτικό Ισλάμ εκπροσωπεί σημαντικό ρεύμα στη πολιτική, και στη κοινωνία. Δηλώνει παρόν, και έτσι θα συνεχίσει να δηλώνει. Και αν τυχόν του στερηθούν οι διέξοδοι έκφρασης, θα βρει κάποιες άλλες προκειμένου να εκφραστεί.
Μπορεί η άποψη της Αδελφότητας ότι «Το Ισλάμ είναι η λύση», να ακούγεται περίεργη στη Δύση, όπου οι ρόλοι εκκλησίας και πολιτείας είναι σαφώς διαχωρισμένοι, όμως στη πραγματικότητα, οι διαφορές είναι μικρότερες από όσο δείχνουν αρχικά. Το πολιτικό Ισλάμ, στο οποίο πιστεύει η αιγυπτιακή Αδελφότητα των Μουσουλμάνων, είναι ένα μεγάλο εγγενές κομμάτι της πολιτικής σκηνής, και όχι κάτι έξω από αυτήν.
Το δεύτερο δεδομένο είναι πως με βάση την αναπόφευκτη παρουσία του Ισλάμ στα πολιτικά πράγματα της χώρας, η Αδελφότητα είναι τόσο καλοήθης όσο οποιαδήποτε άλλη πολιτική ομάδα θα μπορούσαμε να βρούμε στην Αίγυπτο. Η οργάνωση έχει καταφέρει, παρά τα πολλά εμπόδια, να προσαρμοστεί καλύτερα από οποιαδήποτε άλλη αντιπολιτευτική κίνηση, στη κοινοβουλευτική πολιτική. Και επιδεικνύει πραγματισμό σε όλους τους τομείς δραστηριότητάς της. Το πιο σημαντικό της στοιχείο είναι ότι εδώ και πάρα πολύ καιρό, και τελείως ξεκάθαρα, έχει αποκηρύξει τη χρήση βίας. Και αν αυτό δεν αρκεί ώστε να τη καταστήσει έναν νομιμοποιημένο  εκπρόσωπο ενός σημαντικού τμήματος της αιγυπτιακής κοινής γνώμης, τότε τι άλλο χρειάζεται;
Αν η απάντηση στο παραπάνω ερώτημα είναι πως τίποτα δεν μπορεί να  τη κάνει να θεωρηθεί νόμιμη, και πως θα πρέπει να μην την εμπιστευόμαστε, απλά και μόνο επειδή είναι ισλαμική, τότε αυτή δεν είναι παρά μια στάση καθαρά ισλαμοφοβική.
Σε όποια χώρα επιτράπηκε στην Αδελφότητα να συμμετάσχει ειρηνικά στη πολιτική κονίστρα, όπως στην Ιορδανία, και  λίγο στην Αίγυπτο, έκανε ακριβώς αυτό: συμμετείχε ειρηνικά. Όπου όμως της απαγορεύτηκε η πολιτική παρουσία, όπως στη Παλαιστίνη όπου είναι γνωστή ως Hamas, και μάλιστα της στερήθηκε η συμμετοχή παρά την εκλογική της νίκη, εκεί κατέφυγε σε οποιοδήποτε διαθέσιμο μέσο, συμπεριλαμβανομένης  και της χρήσης βίας.
Ένα από τα πιο μεγάλα σφάλματα που θα μπορούσε να κάνει η Αμερική και η Δύση στη διαμόρφωση πολιτικής άποψης σε σχέση με την Αίγυπτο και τους Ισλαμιστές της, θα ήταν να δημιουργηθεί μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία ριζοσπαστισμού, μέσω της άρνησης της ειρηνικής συμμετοχής του πολιτικού Ισλάμ στα τεκταινόμενα.
S.A.- The National Interest,ΠΗΓΗ:Antinews