Η ΑΜΕΡΙΚΗ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ


Καθώς η κρίση εμπιστοσύνης της αγοράς στην δυνατότητα της Ευρώπης να ελέγξει την οικονομική κατάρρευση που ξεκίνησε από την Αθήνα παίρνει όλο και πιο ανησυχητικές διαστάσεις – π.χ. τα μηνύματα των χρηματιστηρίων τις τελευταίες μέρες είναι ενδεικτικά - το ερώτημα που με απασχολεί-και με ενοχλεί- παραμένει τί θα μπορούσε ή θα έπρεπε να κάνει η Αμερική να βοηθήσει και δεν το έκανε.

Από την αρχή της κρίσης η κυβέρνηση του κ. Μπαράκ Ομπάμα αποφάσισε να περιορίσει τον ρόλο της στο παρασκήνιο με την λογική ότι η Ελλάδα είναι ευρωπαϊκό πρόβλημα και ότι επομένως όφειλε αυτή να το αντιμετωπίσει.

Στην πράξη όμως αποκαλύφτηκε η Ευρώπη στερείται ηγετών. Είναι αποκαλυπτικό για παράδειγμα το γεγονός ότι οι αποφάσεις της κ. Ανκέλας Μερκέλ αναφορικά με την κρίση καθοδηγήθηκαν από τις εκλογές που διεξάγονται σήμερα σε μια πολιτεία της Γερμανίας που όσο σημαντικές κι αν είναι –και φαίνεται πως είναι- δεν είναι τόσο σημαντικές όσο το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ετσι και με δεδομένο το ξάπλωμα της κρίσης κι σε άλλες υπερχρεωμένες χώρες της νότιας Ευρώπης, αλλά βασικά λόγου του κινδύνου που αυτό αρχίζει να παρουσιάζει για την ίδια την Αμερική ο κ. Ομπάμα πέρασε στην δράση και το αναδεικνύει σε θέμα μείζονος σημασίας για την Αμερική.

Mε αυτά τα δεδομένα και με εμφανή πλέον την ανησυχία του, όπως καταγράφεται στον Αμερικανικό Τύπο του Σάββατου, ο. Ομπάμα πιέζει πλέον τους ευρωπαίους ηγέτες να ενεργήσουν ποιο γρήγορα και να λάβουν ποιο δυναμικά μέτρα από ό,τι μέχρι τώρα για να περιορίσουν την εξάπλωση της κρίσης.

Την Παρασκευή, κατά την Wall Street Journal, τηλεφώνησε την κ. Μερκέλ για να τονίσει αυτό το μήνυμα:

«Συμφωνήσαμε, δήλωσε στους δημοσιογράφους, στη σπουδαιότητα να αντιμετωπίσουν την κρίση δυναμικά οι χώρες που επηρεάζονται, καθώς επίσης και στην ανάγκη μιας ισχυρής νομισματικής αντιμετώπισης από την διεθνή κοινότητα.»

O αναγνώστης θα πρόσεξε ότι κ. Ομπάμα αναφέρθηκε πρώτα στα μέτρα που οι χώρες που επηρεάζονται οφείλουν να πάρουν και μετά στο πως πρέπει να αντιδράσει η διεθνής κοινότητα- όχι μόνο η Ευρώπη-.

Αλλά ας επανέλθουμε στο ερώτημα τι θα μπορούσε και τι θα έπρεπε να κάνει η Αμερική από την αρχή της κρίσης, ένα ερώτημα που δεν εξαντλείται ασφαλώς σε μια στήλη αλλά από κάπου πρέπει να γίνει η αρχή:

Θα αποδειχτεί πιστεύω μελλοντικά ότι ο κ. Ομπάμα διέπραξε σοβαρότατο λάθος με το να μην αναμειχθεί πολύ νωρίτερα στην κρίση που ξέσπασε στην Ελλάδα.

Το χαρακτηρίζουμε ενσυνείδητα σοβαρότατο λάθος για δυο λόγους: Πρώτον γιατί έχασε μια σημαντική ευκαιρία να δείξει ηθική και πρακτική αλληλεγγύη στον Ελληνικό λαό στην ώρα της μεγάλης κρίσης του.

Τουλάχιστον δεν εισέπραξε αυτός αλλά η Μερκέλ και η Γερμανία την οργή του ελληνικού λαού λόγω της αντίδρασής τους στην παροχή βοήθειας για την αποτροπή της χρεοκοπίας.

Ομως θα μπορούσε να έκανε μια έστω συμβολική χειρονομία όταν τον επισκέφτηκε ο Έλληνας πρωθυπουργός στον Λευκό Οίκο. (Το θέμα της βίζας ήταν έτοιμο για υπογραφή που λόγω των εκλογών δεν υπεγράφη νωρίτερα.)

Θα μπορούσε για παράδειγμα να προσφέρει έστω το όχι σημαντικό για τις ΗΠΑ ποσό των 100 εκατομμύριων δολαρίων, υπό τον συγκεκριμένο όρο ότι θα δαπανιόντουσαν στον πολύπαθο χώρο της παιδείας.

Και δεύτερον θα αποδειχθεί σοβαρότατο λάθος γιατί η καθυστέρηση στο να αναλάβει ενεργό δημόσιο ρόλο επηρεάζει αρνητικά και ποικιλοτρόπως πλέον και την ίδια την Αμερική.

Οι τράπεζες των ΗΠΑ αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο σημαντικών ζημιών από την κρίση όχι στην Ελλάδα όπου η δανειοδότησή τους είναι μικρή αλλά σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες στις οποίες έχουν δανείσει συνολικά 3,6 τρισεκατομμύρια δολάρια σύμφωνα με την αυριανή ΝΥΤ.

Η ερώτηση, επομένως είναι πού οφείλεται αυτή η καθυστέρηση;Μήπως σε λάθος εκτίμηση της κατάστασης ή σε κάποιο άλλο λόγο;

Την απάντηση στο βασικό αυτό ερώτημα πιστεύω πως πρέπει να την αναζητήσουμε στην πολιτική κατάσταση της χώρας.

Δεν έχουμε ως Έλληνες δυστυχώς δώσει σημασία στο γεγονός ότι στο Κογκρέσο δημιουργείτε ένα κίνημα, βασικά από ρεπουμπλικάνους, κατά της διάσωσης της Ελλάδας, αλλά και άλλων χωρών, με το σκεπτικό ότι οι λαοί αυτοί και αξίζουν την τιμωρία που τους έρχεται και ότι η Αμερική έχει αρκετά οικονομικά προβλήματα για να προβεί σε γενναιοδωρίες σε τρίτους.

Και δυστυχώς δεν υπάρχει κανένας αντίλογος από την πλευρά μας, ούτε καν μια επιστολή κάποιου ακαδημαϊκού μας σε μια από τις μεγάλες εφημερίδες που να επιχειρεί κάποια απάντηση.

Ίσως γιατί τί να πει κανείς, πως να δικαιολογήσει κανείς τα αδικαιολόγητα πέρα από το να πει ότι δεν είμαστε οι μόνοι, αν αποτελεί αυτό δικαιολογία.... Αλλά και ίσως γιατί η φωνή αυτή θα ήταν φωνή βοώντος εν την ερήμου τη στιγμή αυτή. http:ekirikas

Σχόλια

Ο χρήστης Τσακ είπε…
Kαλά τωρα!
Πότε νοιάστηκε πραγματικά κάποιος για την Ελλάδα;Και ειδικά η Αμέρικα!
Πολύ που χέστηκαν για την παιδεία μας!
(Και μια επισήμανση: νομίζω πως πρέπει να είναι Μέρκελ κι όχι Μερκέλ)

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Γνωρίζατε ότι το Εθνικό Ζώo της Ελλάδας είναι το δελφίνι;

ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑ ΤΟΥ ΣΤΑΛΙΝ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΤΑ!