| THE TIMES Το μανιφέστο Αν το μέσον είναι το μήνυμα, τότε οι Εργατικοί και οι Τόρις έχουν παράσχει στο βρετανικό έθνος μια υπηρεσία: η παρουσίαση του εκλογικού μανιφέστου τους αρκεί για να καταλάβουμε όλα όσα θέλουμε να μάθουμε γι’ αυτά που προσπαθούν να μας πουν, χωρίς να έχουμε διαβάσει καν το περιεχόμενο. Το μανιφέστο των Τόρις με το μπλε περίβλημα μας θυμίζει λίγο τη Bίβλο που συνήθως βρίσκεται στο κομοδίνο, δίπλα στο κρεβάτι του ξενοδοχείου. Το βιβλίο στο οποίο στρεφόμαστε τη νύχτα, όταν ο κόσμος μοιάζει ζοφερός, και αναζητάμε λόγους για να πιστέψουμε στο μέλλον, έπειτα από 13 χρόνια Εργατικών στην εξουσία. Στο εσωτερικό, σκίτσα της δεκαετίας του ’50 θυμίζουν πιο νοσταλγικές εποχές. Και το εξώφυλλο; Είναι κενό, εκτός από την πρόσκληση συμμετοχής στην κυβέρνηση της Βρετανίας. Το μανιφέστο των Εργατικών διαθέτει μια τολμηρή, γεμάτη χρώματα σκηνή μιας οικογένειας που αγναντεύει τις ακτίνες του ηλίου. Θα μπορούσε να είναι μια εικόνα βγαλμένη από προπαγάνδα του Ψυχρού Πολέμου, ίσως γιορτάζοντας τη δημοσίευση ενός νέου πενταετούς προγράμματος της ΕΣΣΔ ή του Μάο. Αραγε, η εικόνα αυτή αφήνει κάποια νύξη για τα όνειρα των Εργατικών; DW Δεν αρκεί «Τα ελληνικά έντοκα γραμμάτια είχαν σημαντική υπερκάλυψη. Αυτό το θεωρώ καλό μήνυμα», δήλωσε προχθές η κ. Μέρκελ. Κατά τη Γερμανίδα καγκελάριο, η εξέλιξη αυτή δείχνει ότι δεν έχει φτάσει ακόμη η στιγμή για την ενεργοποίηση του μηχανισμού στήριξης της Ελλάδας. «Η Ε. Ε. και το ΔΝΤ συνεχίζουν τις διαπραγματεύσεις τους», σημείωσε η κ. Μέρκελ, προσθέτοντας ότι «πρέπει να ξεκαθαρίσουμε με σαφήνεια ότι αυτή τη στιγμή δεν βρισκόμαστε σε μία τέτοια κατάσταση». Ο επίτροπος Οικονομικών Ολι Ρεν εξαγγέλλει μεγαλύτερες παρεμβάσεις της Ε. Ε. στη διαμόρφωση και την εκτέλεση του προϋπολογισμού των χωρών- μελών, ως συνέπεια της ελληνικής δημοσιονομικής κρίσης. Σε συνέντευξή του, ο κ. Ρεν εξηγεί ότι στόχος είναι ο συντονισμός για το ύψος και την εξέλιξη των συνολικών δαπανών των προϋπολογισμών. Η Ευρωζώνη και οι 16 χώρες με το κοινό νόμισμα θα αναλάβουν ρόλο συντονιστικού συμβουλίου. Στη συνέντευξή του ο επίτροπος σημειώνει ότι «τώρα διδαχθήκαμε από τις συνέπειες της ελλιπούς οικονομικής συνεργασίας. Η κοινή νομισματική πολιτική δεν αρκεί». LIBERATION Κεντρική εξουσία Ο καθένας αντιλαμβάνεται πολύ καλά το δράμα των οικογενειών που επλήγησαν από τις φοβερές καταιγίδες που χτύπησαν τη δυτική Γαλλία στις αρχές Μαρτίου. Μια κατοικία που καταστρέφεται δεν έχει μόνο τέσσερις τοίχους και μια σκεπή. Είναι συγχρόνως μια φωλιά αναμνήσεων, ζεστών συναισθημάτων χαράς και λύπης. Αλλά η απόφαση να τεθεί εκείνη ή η άλλη γειτονιά, η μια ή η άλλη περιοχή στη «μαύρη ζώνη» δεν αποτελεί αυθαιρεσία του κεντρικού κράτους. Είναι αποτέλεσμα σοβαρών μελετών από τους αρμόδιους υπαλλήλους, οι οποίοι λαμβάνουν υπόψη τους τους τοπικούς κινδύνους, ενώ κινούνται μέσα στο πνεύμα μιας δημόσιας υπηρεσίας. Κι αν υπάρχει ένας στόχος, αυτός είναι να αποφευχθούν παρόμοιες τραγωδίες στο μέλλον από τα ίδια ή διαφορετικά καιρικά φαινόμενα και παράλληλα να διασφαλιστεί η ασφάλεια των κατοίκων. Η ουδετερότητα του κεντρικού κράτους δεν θα πρέπει να υπονομεύεται από τον αμφίσημο συνασπισμό τοπικών συμφερόντων. Γιατί είναι ακριβώς αυτά τα συμφέροντα, σε συνδυασμό με οικονομικές ορέξεις και με δημαγωγία, που φέρουν την ευθύνη των πρόσφατων καταστροφών. SABAH Θέμα στυλ Οταν ο Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα υπέγραψε τη συμφωνία για τα πυρηνικά με τον Ρώσο ομόλογό του Ντμίτρι Μεντβέντεφ, ουσιαστικά έθεσε τη Ρωσία και τις ΗΠΑ σε μια διαδικασία απαλλαγής από τα πυρηνικά όπλα. Η συνάντηση, που ξεκίνησε τη Δευτέρα στην Ουάσιγκτον, αποτελεί ένα βήμα για την πυρηνική διάσκεψη κορυφής στον ΟΗΕ την ερχόμενη εβδομάδα. Το σημαντικό ζήτημα για τη διάσκεψη αυτή είναι η επιβολή κυρώσεων κατά του Ιράν. Ωστόσο, υπάρχει ένα κρυφό πρόβλημα μεταξύ των κοινών στόχων. Ο Ομπάμα επιθυμεί έναν κόσμο δίχως πυρηνικά και ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν μια Μέση Ανατολή χωρίς πυρηνικά. Κάπου εκ πρώτης όψεως αυτά τα δύο ταυτίζονται. Ωστόσο, η δήλωση της Τουρκίας έχει ερμηνευτεί ως κριτική απέναντι στο Ισραήλ και η Αγκυρα είναι σαν να δρα ως δικηγόρος του Ιράν. Το όραμα του Ομπάμα για έναν κόσμο ελεύθερο από πυρηνικά και το όραμα του Ερντογάν για μια Μέση Ανατολή χωρίς πυρηνικά είναι το ίδιο στη θεωρία, αλλά διαφέρουν στο στυλ και στη μεθοδολογία. Ωστόσο, στην εξωτερική πολιτική το στυλ έχει μεγάλη σημασία. |
Σχόλια